Prema Prayojan das brahmachari do członków Misji Czaitanii
: pn kwie 20, 2009 12:47 pm
Poniżej chciałbym podzielić się listem Prem Prayojana Prabhu do członków Misji Czaitanii. List ten został napisany około 10 lat temu w związku z odejściem (ucieczką) Mahabhava dasa z Misji Czaitanii, której był członkiem i uczniem harinama (Jagad Guru Siddhasvarupanandy). Był odpowiedzią na liczne pomówienia członków Misji Czaitanii i ataki na Śrila Narayana Maharadża. Mahabhava przyjął inicjację diksa (mantry diksa) od Śrila Narayana Maharadża oraz dostał imię Krsna Karunya. Z tego listu możemy się dowiedzieć o rzeczywistych faktach i okolicznościach tej całej sytuacji.
Prema Prayojan das brahmachari
Moi drodzy bracia i siostry z Misji Czaitanji,
Proszę przyjmijcie moje pokorne pokłony. Śri Śri Guru-Gaurangau jayatah!
Piszę ten list w odpowiedzi na liczne e-maile, które obecnie dostajemy od różnych członków Misji Czaitanji, takich jak Aczaria das, Mada Mohan dasa, Sukadeva dasi, Gopala dasi Tamayo, Yogesvar dasa, Lalita Gopala dasi, Paramahamsa dasa, i wielu innych. Celem tego listu jest wyjaśnienie pewnych nieporozumień, które pojawiły się w odniesieniu do rzekomej "agitacji" i "reinicjacji" Mahabhava dasa. Mam nadzieję, że wszelkie niepotrzebne sektariańskie (tworzące podziały) nastroje, które są wrogami postępu duchowego zostaną ostudzone, a co za tym idzie wszyscy zainteresowani, będą mogli znaleźć coś pozytywnego z tego pozornie niekorzystnego wydarzenia.
AGITACJA
Przede wszystkim, proszę pozwólcie mi przedstawić fakty odnoszące się do "agitacji" Mahabhava dasa. W grudniu ubiegłego roku, mój Paramaradhyata Gurupadapadma, Om Visnupada Śri Śrimad Bhaktivedanta Narayana Gosvami Maharadża odwiedził wyspę Cebu na Filipinach wraz z kilkoma uczniami włącznie ze mną, aby być w cichym i odludnym miejscu podczas tłumaczenia i pisania komentarzy do Śri Bhajana Rahasaya Śrila Saccidananda Bhaktivinoda Thakura. Zatrzymaliśmy się razem w prywatnym daleko położonym ośrodku na wybrzeżu przez prawie miesiąc, rzadko wychodząc poza teren tego ośrodka. W tym czasie, na polecenie mojego Gurudeva, pracowałem samotnie w swoim pokoju, będąc zajętym tłumaczeniem arcydzieła Śrila Bhaktivinoda Thakura jakim jest "Jaiva Dharma". Wtedy usłyszałem pukanie do drzwi, ktoś kogo nigdy wcześniej nie widziałem wszedł po cichu do mojego pokoju, ofiarował swoje pokłony i pokornie poprosił czy może zadać kilka filozoficznych pytań. Odpowiedziałem, że byłem zajęty i mogę poświęcić mu tylko troszeczkę czasu. Po udzieleniu odpowiedzi na jego pytania, po pół godzinie czasu poprosiłem czy mógłbym kontynuować swoją służbę, wtedy on odszedł. Dwadzieścia minut później wrócił z powrotem z następnymi pytaniami. Wydawał się on bardzo uprzejmy i poważny, więc nie miałem nic przeciwko temu aby spędzić z nim jeszcze trochę czasu. Oczywiście, możecie się domyślać, że tą osobą był Mahabhava dasa. MY NIE CHODZILIŚMY DO NIEGO. Przybył z daleka, sam i Z WŁASNEJ WOLI. Powiedział, że był tu również w zeszłym roku i OD PONAD DWUCH LAT czytał wszystkie książki oraz wykłady Śrila Bhaktivedanty Narayana Maharadża na internecie i dlatego chciał kupić wszystkie nowe książki, które niedawno zostały wydrukowane. Miał wiele pytań. Był bardzo uprzejmy ale też bardzo wytrwały. Pomimo wszystkich tych okoliczności, ci którzy nieświadomi są rzeczywistych faktów, niesłusznie oskarżają Śrila Bhaktivedantę Narayana Maharadża i jego zwolenników, o agitację Mahabhava dasa. Nic nie może być dalej od prawdy niż to oskarżenie.
CZEMU MAHABHAVA ZBLIŻYŁ SIĘ DO NARAYANA MAHARADŻA?
Zamiast dokonywać fałszywych oskarżeń przeciwko Śrila Narayanowi Maharadżowi i przeciwko jego zwolennikom, bardziej szczerym było by zapytać, czemu Mahabhava Prabhu zbliżył się do Śrila Narayana Maharadża. Większość z was bardzo dobrze zna Mahabhava Prabhu. On jest bardzo trzeźwą, życzliwą, szczerą i oddaną osobą. Dlatego otrzymał tak wiele obowiązków w waszej organizacji (przyp. tłum. był prezydentem świątyni na filipinach) i dlatego darzony był dużym szacunkiem i miłością przez wszystkich wielbicieli.
Oto przypadki inteligentnych osób, które posiadają gorliwe pragnienia aby wejść głębiej w nauki Śri Czaitanji Mahaprabhu i Jego zwolenników takich jak Śrila Rupa Gosvami, Raghunata Das Gosvami, Visvanatha Cakravati Thakura, Gaudiya Vedantacarya Baladeva Vidyabhusana i inni. Czy takie pragnienie jest uzasadnione czy nie? Śrila Prabhupada napisał w Śri Czaitanija Caritamrta:
1) "Śri Sanatana Gosvami Prabhu, nauczyciel nauki o służbie oddania, napisał kilka książek, z których bardzo słynną jest Brhad-bhagavatamrta; KAŻDY, kto pragnie dowiedzieć się o sprawach dotyczących bhaktów, służby oddania i Kryszny, MUSI PRZECZYTAĆ TĘ KSIĄŻKĘ." (Adi-lila: Rozdział 5, tekst 203, znaczenie)
2) "Sanatana Gosvami również napisał specjalny komentarz do Dziesiątego Kanta Śrimad-Bhagavatam, znany jako Daśama-tippani, który jest tak wyśmienity, że jedynie poprzez czytanie go, można bardzo głęboko zrozumieć rozrywki Kryszny w Jego wymianie miłości." (Adi-lila: Rozdział 5, tekst 203, znaczenie)
3) "Podobnie, inni fałszywi bhaktowie sądzą, że studiowanie książek poprzednich aczarjów nie jest pożądane, niczym studiowanie suchych filozofii empirycznych. Ale Śrila Jiva Gosvami, podążając za przykładem poprzednich aczarjów, umieścił konkluzje pism świętych w sześciu tezach zwanych Sat-sandarbhami. Fałszywi bhaktowie, którzy posiadają bardzo niewielką wiedzę o takich konkluzjach, NIE OSIĄGAJĄ CZYSTEGO ODDANIA, gdyż brakuje im gorliwości, jeśli chodzi o przyjmowanie pomyślnych wskazówek dotyczących służby oddania udzielonych przez samozrealizowanych bhaktów." (Adi-lila: Rozdział drugi, tekst 117, znaczenie)
4) "'Kiedy rozwinę wielkie pragnienie studiowania książek pozostawionych przez sześciu Gosvamich? Wtedy będę w stanie zrozumieć małżeńskie rozrywki Radhy i Kryszny.' Czaitanja Mahaprabhu bezpośrednio upełnomocnił Śrila Rupę Gosvamiego i Śrila Sanatanę Gosvamiego. Podążając w ich ślady, pozostali z sześciu Gosvamich zrozumieli Śri Czaitanję Mahaprabhu i Jego misję." (Madhya-lila: Rozdział 25, tekst 271, znaczenie)
Z tego możemy stwierdzić, że pragnienie studiowania książek gosvamich jest nie tylko uzasadnione ale w rzeczywistości jest NIEZBĘDNE. Jeśli istnieje możliwość aby wypełnić tą potrzebę i jest ona aktualnie dostępna w waszej organizacji, dlaczego więc Mahabhava Prabhu zbliżył się do Śrila Narayana Maharadża oraz do jego uczniów? To jest po prostu kwestia ZDROWEGO ROZSĄDKU.
Chciałbym pokornie zapytać, kto w waszej organizacji studiował książki sześciu Gosvamich, pod przewodnictwem bona fide mistrza duchowego, który z kolei bezpośrednio studiował wszystkie te teksty od swojego mistrza duchowego? Takie przedsięwzięcie wymaga całego życia skrupulatnych studiów z pomocą wielu mistrzów duchowych (przyp. tłum. diksa i siksa guru). [...] Śrimad Bhagavatam:
"Mędrcy rzekli: Szanowny Suto Gosvami, jesteś całkowicie wolny od wszelkich wad. JESTEŚ OBEZNANY ZE WSZYSTKIMI ŚWIĘTYMI PISMAMI niezbędnymi do religijnego życia, jak również z Puranami i Itihasami (historiami), albowiem PRZESTUDIOWAŁEŚ JE POD WŁAŚCIWYM PRZEWODNICTWEM, a także wyjaśniłeś je." (Śrimad-Bhagavatam Kanto 1, rozdział 1, tekst 6)
TYLKO JEDEN GURU!
Członkowie Misji Czaitanji sprzeciwili się temu, że Mahabhava prabhu przyjął Śrila Bhaktivedantę Narayana Maharadża jako swojego diksa i siksa guru i na tej podstawie zakładają, że jest to deklaracją, że Jagad Guru nie jest bona fide, i że Misja Czaitanji nie jest bona fide. Dają oni wyraz idei, że posiadanie więcej niż jednego guru oznacza, że twój pierwszy guru nie jest kwalifikowany, jak również, że uczeń, który posiada więcej niż jednego guru musi być nieczysty i niepodporządkowany. Jeśli o to rzeczywiście chodzi mówiąc o przypadku Mahabhava prabhu, wtedy nasza cała guru-parampara musiała by być również winna nielojalności i braku podporządkowania.
a) Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura otrzymał harinama i Kurma mantrę od Śrila Bhaktivinoda Thakura. Później otrzymał mantrę diksa od Śrila Gaura-kisiora Das Babaji Maharadża.
b) Śrila Bhaktivinoda Thakura otrzymał diksa od Śri Vipina Bihari Gosvamiego. Wkrótce potem przyjął pełne schronienie u Śrila Jagannatha Das Babaji Maharadża jako swojego siksa-guru.
c) Narottama Das Thakura otrzymał inicjację od Lokanath Das Gosvami pomimo tego, że jeszcze studiował literaturę Gosvamich pod kierunkiem swojego siksa guru Śrila Jiva Gosvamiego.
d) Ragunath Das Gosvami otrzymał inicjację od Śri Yadunandana Aczarji. Niedługo potem zaakceptował Śri Swarupa Damodara Gosvamiego jako swojego siksa guru. Kiedy Śri Svarupa Damodara odszedł przyjął on schronienie Śri Gadadhara Pandita. Kiedy Gadadhara Pandit odszedł zaakceptował on Śri Sanatanę Gosvamiego a następnie Śri Rupę Gosvamiego jako swoich siksa guru.
e) Śrinivas Aczarja przyjął schronienie Śri Gadadhara Pandita jako swojego siksa-guru. Później otrzymał diksa od Śri Gopala Bhatta Gosvamiego. Ostatecznie stał się uczniem siksa Śri Jivy Gosvamiego.
W rzeczywistości, kiedy studiujemy życia wszystkich prawdziwych aczarjów zobaczymy, że każdy z nich miał kilku guru. Dlatego też we wstępie do Bhagavad Gity Taką Jaką Jest, Śrila Prabhupada cytuje werset: "vande'ham śri guruh ('guruh' to liczba pojedyncza, oznacza diksa guru) śri yuta pada kamalam śri gurun ('gurun' to liczba mnoga oznacza wielu siksa guru) vaisnavams ca."
Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami Prabhupada osobiście otrzymał harinama i diksa od Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura, pomimo tego utrzymywał, że Śrila Bhaktivedanta Śridhara Maharadża był jego siksa-guru, dowodem będą słowa z jego własnych wypowiedzi Śrila Bhaktivedanty Svamiego Prabhupady:
"To jest długa historia, zajmie to trochę czasu, ale miałem okazję związać się z Jego Świątobliwością [Śrila Bhaktiraksaka Śridhara Maharadżom]. Przez kilka lat miałem okazję by z nim asocjować. KRSNA I PRABHUPADA [Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura] CHCIELI MNIE PRZYGOTOWAĆ. Śridhara Maharadża żył jak...
Śridhara Maharadża: (bardzo źle słyszalne)
Prabhupada: (śmiech) ...w moim domu, niektórzy moga powiedzieć, kilka lat, więc naturalnie mieliśmy osobiste rozmowy i on był moim dobrym doradcą. PRZYJMOWAŁEM JEGO RADY, JEGO INSTRUKCJE BARDZO POWAŻNIE, ponieważ od samego początku wiedziałem, że jest on czystym Waisznawą i wielbicielem i chciałem z nim przebywać (asocjować) oraz próbować mu pomagać również na wiele sposobów. On również próbował mi pomagać, więc nasza relacja jest bardzo serdeczna. Po rozpadzie Gaudiya Matha chciałem utworzyć inną organizację, czyniąc Śridhara Maharadża zwierzchnikiem." (Rozmowa w pokoju, Majapur, 17 Marzec, 1973 r.)
"Więc jeśli na prawdę, szczerze chcesz przyjąć instrukcje od siksa guru, mogę wskazać ci tego, który jest najbardziej kompetentny ze wszystkich moich braci duchowych. Jest nim B.R. Śridhara Maharadża, którego uznaję jako swojego siksa guru, więc co tu dużo mówić na temat korzyści, którą możesz mieć z jego towarzystwa." (List do Hrsikesa, 69-01-09)
Ponadto Śrila Prabhupada został również inicjowany mantrą gopi-bhava od swojego sannyasa guru, Śrila Bhakti Prajana Keshava Gosvamiego, który również stał się diksa-guru i sannyasa guru Śrila Bhaktivedanty Narayana Maharadża.
Pierwsze dwa słowa Śri Caitanya Caritamrta brzmią: "vande gurun" (liczba mnoga), które oznaczają: "Modlę się do MOICH GURU." Więc nie potrafię sobie wyobrazić skąd członkowie Misji Czaitanji pobierali nauki o idei, że posiadanie więcej niż jednego guru jest nieczyste lub jest oznaką braku podporządkowania, lub że to oznacza, że czyjś guru nie jest kwalifikowany. Tej koncepcji z pewnością nie odnajdziemy nigdzie w śastrach ani w życiach naszych aczariów.
SPECJALIZACJA
W swoich listach niektórzy wielbiciele z Misji Czaitanji (tacy jak Sukadeva dasi, Sonia Alutaya i Siddha das Bernardo), którzy odwiedzili ośrodek nauczania Gaudiya Math w Manili, podczas naszej dyskusji sprzeciwili się jednej z analogii podanej przez Śriman Brajanatha dasa, ucznia Śrila Narayana Maharadża. On porównał guru do lekarzy mówiąc, że lekarze, którzy specjalizują się w różnych dziedzinach, mogą pomóc pacjentom w zależności od ich konkretnych kompetencji. Sprzeciw powstał na bazie faktu, że istnieje tylko jedna choroba - choroba materializmu. Dlatego też potrzebny jest tylko jeden guru i jeśli ktoś pójdzie do innego guru to oznacza, że pierwszy guru nie jest kwalifikowany. W tym miejscu chciałbym odwołać się do cierpliwości i wnikliwości moich szanownych czytelników, aby rozważyli bardzo piękną i słynną modlitwę Śrila Narottama Das Thakura, Gauranga Bolite Habe:
ara kabe nitaicander karuna hoibe
samsara vasana mora kabe tuccha habe
"O kiedy Nityananda Prabhu będzie miłosierny dla mnie, w ten sposób wszystkie moje materialne pragnienia staną się nieistotne."
Nityananda Prabhu jest Panem Balaramą osobiście, oryginalną guru-tattvą, dzięki którego łasce można zostać wyleczonym z choroby materializmu. Wszyscy kwalifikowani guru są bezpośrednimi reprezentacjami Pana Balaramy/Nityanandy. Jednakże bycie wolnym od choroby materializmu nie jest wystarczające. Jeśli ktoś chce osiągnąć służbę dla Radha-Krsna we Vrindavan wtedy pomoc specjalisty będzie niezbędna. Nityananda Prabhu jest Balaramą, mimo tego, że jest On starszym bratem Kryszny, Kryszna nie może spotkać się ze Śrimati Radhiką w Jego obecności. Oboje wpadliby w zakłopotanie. Dlatego w następnym wersecie Śrila Narottama Das Thakura modli się:
rupa-raghunatha pade hoibe akuti
kabe hama bhujabo se yugala piriti
"O kiedy zapragnę podążać za Rupą Gosvamim i Ragunathem Das Gosvamim. Tylko wtedy będę w stanie zrealizować miłość i uczucia Śri Radhy i Kryszny."
Tutaj jesteśmy informowani, że Rupa Gosvami i Ragunath Das Gosvami są specjalistami. W rozrywkach Kryszny, oni w rzeczywistości są bliskimi sługami Śrimati Radharani, znanymi jako Rupa Manjari i Rati Manjari. Oni mogą pomóc nam zrealizować te poufne rzeczy, do których nawet Pan Balarama nie posiada dostępu, z powodu jego usytuowania w relacji z Kryszną, która jest inna niż z pasterkami gopi. W tym samym czasie absurdem było by sugerować, że Balarama nie jest kwalifikowanym guru.
Podsumowując, na różnych etapach naszego duchowego życia, różni guru wysyłani są przez Krysznę aby pomóc nam na wiele różnych sposobów, stosownie od ich różnych specjalizacji. Przyjmując pomoc od jednego guru nie oznacza w żadnym przypadku, że inny guru nie jest kwalifikowany. Myślenie w ten sposób było by nieracjonalnym typem paranoi.
RZEKOMA REINICJACJA - FAŁSZYWY ALARM
Z setek e-maili, które otrzymujemy od wielbicieli z Misji Czaitanji oraz z osobistych rozmów z nimi, staje się oczywiste, że są oni zdania, iż diksa oznacza otrzymanie harinama od guru i jeśli ktoś później otrzyma mantrę Gopal i Kama-gayatri od innego guru, to oznacza to, że ta osoba została reinicjowana (przyp. tłum. inicjowana od nowa, anulując poprzednią inicjację). Wielu wyraziło opinię, że robienie rozróżnienia pomiędzy inicjacją harinama i mantrą diksa jest jak "dzielenie włosa na części" (Acharia das) oraz, że inicjacja harinama jest wystarczająca a mantra diksa jest tylko formalnością. O szlachetni Waisznawowie! Ci którzy posiadają prawdziwą miłość dla Śri Czaitanji Mahapranhu spróbują zrozumieć prawdę odwołując się do autentycznych pism naszych aczarjów [...]. Będziemy musieli zweryfikować wszystkie te idee na twardym gruncie śastr. Z pewnością każdy kto posiada chęć poznania prawdy będzie ożywiony w słuchaniu wszystkich tych wspaniałych konkluzji filozoficznych.
W Bhakti Sandharba Śrila Jiva Gosvamiego diksa została jasno określona.
divyam jnanam yato dadyat kuryat papasya sanksayam tasmad dikseti sa prokta desikais tattva-kovidaih
divyam jnanam hy'atra srimate mantra bhagavat svarupa jnana tena bhagavat sambandha visesa jnanam ca
"Ci, którzy są uczeni w siddhancie stwierdzają, że diksa jest procesem, w którym wszystkie grzechy są usuwane oraz divya jnana jest rozbudzana. Divya jnana obejmuje wiedzę na temat svarupa swojego czczonego bóstwa oraz wiedzę na temat swojej indywidualnej relacji z Panem, która jest przekazana w formie mantry." (Bhakti Sandarbha 283)
Mantra diksa jest absolutnie niezbędna. Hare Kryszna maha-mantra jest "sambodhana", bezpośrednio odnosi się do Śri Radha-Kryszna, natomiast diksa mantra ustanawia "sambandha", naszą relację z bóstwem mantry. Jest to przemyślaną opinią wszystkich aczarjów i śastr, że uwarunkowana dusza może intonować harinamę, ale dopóki nie zostanie usytuowana w sambandha-jnana, która wyrośnie z jego mantr diksa (przyp. tłum. mantr gayatri), jego intonowanie nigdy nie będzie czyste (suddha-nama). Nie będzie on nigdy wolny od nama-aparadha i od anarth. Tak więc pomimo tego, że wszelka doskonałość osiągana jest poprzez intonowanie harinama (przyp. tłum. maha mantry), powinno się podążać właściwym procesem ustanowionym przez naszych poprzednich aczarjów w celu czystego intonowania harinama. Poprzez guru-mantrę i guru-gayatri można zapoznać się ze Śri Czaitanją Mahaprabhu. Poprzez Gopal mantrę można rozbudzić swoją transcendentalną relację ze Śri Śri Radha-Krsna Yugala, poprzez moc Kama-gayatri można wejść do poufnych rozrywek boskiej pary.
Cytując werset "harer nama harer nama harer nama eva kevalam", kilku członków Misji Czaitanji przedstawiło ideę, że harinama jest wystarczająca do osiągnięcia sukcesu a mantra diksa nie jest niezbędna. W tym punkcie pokornie błagam czytelników tego listu aby zadali sobie następujące pytania:
Jeśli inicjacja diksa nie jest niezbędna, wtedy:
a) Dlaczego Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami Prabupada i wszyscy poprzedni aczarjowie dawali diksa-mantrę swoim uczniom?
b) Czemu Kryszna osobiście inicjował Pana Balarama mantrą Kama-gayatri?
c) Dlaczego Śrila Viśvatant Cakravati Thakura chciał popełnić samobójstwo, kiedy nie był w stanie zrozumieć znaczenia mantry Kama-gayatri?
d) Dlaczego Śrimati Radharani osobiście pojawiła się przed Śrila Viśvanatha Cakravati Thakurą we śnie i przekazała mu znaczenie Kama-gayatri?
e) Czemu Śri Ragunatha Das Gosvami napisał w Śri Manah Siksa: sva mantre sri namni vraja yuva dvandva sarane: "O mój drogi umyśle, proszę rozwiń niespotykaną miłość i uczucie dla twoich mantr harinama i diksa?
f) Dlaczego Ramananda Raya poinstruował Śri Czaitanję Mahaprabhu: kama-gayatri kama bija yanra upasana "Kryszna jest wielbiony poprzez intonowanie mantry Kama-gayatri z duchowym nasieniem Klim" (Śri Czaitanja Cartamrita Madhya 8.138)?
Jeśli harinama i diksa są takie same, w takim razie dlaczego Śri Rupa Gosvami wyjaśnił, że osobie intonującej harinama powinno się składać wyrazy szacunku w sercu, natomiast fizyczne pokłony do ziemi osobie, która otrzymała diksa mantry?
"Powinno się mentalnie oddawać szacunek wielbicielowi, który intonuje święte imię Pana Kryszny, powinno się ofiarować pokorne pokłony wielbicielowi, który przeszedł poprzez duchową inicjację [diksa] i jest zaangażowany w wielbienie Bóstw, jak również powinno się asocjować i z pełną wiarą służyć takiemu czystemu wielbicielowi, który jest zaawansowany w niezachwianej służbie oddania, i którego serce jest całkowicie pozbawione skłonności do krytykowania innych." (Śri Upadeśamrta, tekst 5)
Jak również, dlaczego Śri Rupa Goswami napisał w Śri Padyavali (tekst 29)
"no diksam na ca sat-kriyam"
Harinama może być przyjęta bez względu na to czy osoba posiada diksa czy nie.
NIEZMIERNIE WAŻNY ASPEKT DIKSA
Oczywiście, jeśli ktoś intonuje mantrę Gopal i Kama-gayatri przez lata i nie zrealizował rzeczywistego potencjału mantry, a mianowicie możliwości ujrzenia Śri Radha-Krsna, wtedy taka osoba może stracić wiarę wymyślając nową filozofię, w której diksa nie jest uważana za bardzo ważną. To może mieć miejsce, ponieważ czasem guru daje mantrę diksa uczniowi neoficie, który następnie myśli, "Jestem inicjowany. Teraz mogę dawać diksa innym." [...] Diksa nie pojawia się w jeden dzień. Diksa to proces, który może zająć lata a nawet życia. Proces rozpoczyna się, kiedy uczeń otrzyma diksa-mantrę, ale do osiągnięcia siddhi (doskonałości) w mantrze, uczeń będzie potrzebował przyjąć siksa-guru od procesu osiągnięcia siddhi w mantrze, od mantrartha-cintan, od prapati, i od innych sekretów, które guru wyjawia tylko swoim najbardziej drogim i kwalifikowanym uczniom:
bruyuh snigdhasya sisyasya guruvo guhyam apy uta (Śrimad-Bhagavatam Kanto 1: Rozdział 1, Tekst 8)
"Ponieważ jesteś łagodny i posłuszny, twoi MISTRZOWIE DUCHOWI (guravo - liczba mnoga) przekazali ci wszelkie sekrety (guhyam)."
Śrila Bhaktivinoda Thakura skomentował w swoim zasadniczym tekście "Śri Bhakti-tattva Viveka" (rozdział 2):
"Nawet dla Waisznawów, którzy są odpowiednio inicjowani w oryginalnej sampradaji, oświecenie o swojej wiecznej tożsamości wyrasta na bazie ich MANTR DIKSA, które otrzymali od swoich DIKSA GURU, jednakże oświecenie to nie pojawi się dopóki nie otrzymają svarupa-jnana dzięki łasce siksa-guru. Z powodu nieznajomości tej wiedzy nie mogą oni wejść do królestwa czystej bhakti i dlatego widoczne są u nich tylko bhakti-abhasa (pozory oddania)."
Dlatego zgodnie ze Śrila Bhaktivinoda Thakura, ci którzy nie zrealizowali potencjału swoich mantr diksa, muszą sami skorzystać z asocjacji (towarzystwa) z siksa-guru, w przeciwnym przypadku nie będą oni mogli uczynić żadnych znaczących postępów.
Ten temat w szczegółach również był dyskutowany w osobistym komentarzu Śrila Sanatany Gosvamiego zatytułowanym Śri Bhrad Bhagavatamrta. Chciałbym zadać śmiałe pytanie, czy członkowie Misji Czaitanji przestudiowali tą książkę zanim ośmielili się napisać swoje listy, w których pouczali na temat diksa Ślila Bhaktivedantę Narayana Maharadża, który studiował tę książkę przez 54 lata?
Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami Prabhupada nakazał:
1) "Śri Sanatana Gosvami Prabhu, nauczyciel w dziedzinie nauki o służbie oddania, napisał kilka książek, z których bardzo słynną jest Brhad-bhagavatamrta; KAŻDY, kto pragnie dowiedzieć się o sprawach dotyczących bhaktów, służby oddania i Krsny, MUSI PRZECZYTAĆ TĘ KSIĄŻKĘ." (Adi-lila: Rozdział 5, tekst 203, znaczenie)
Autentyczni zwolennicy Śrila Prabhupady spróbują wprowadzić w życie tak ważne polecenia pod przewodnictwem kwalifikowanego i doświadczonego nauczyciela. Z drugiej strony..
"Prakrta, czyli bhakta materialistyczny, nie studiuje wytrwale śastr i nie usiłuje zrozumieć RZECZYWISTEGO STANDARDU czystej służby oddania. Wskutek tego NIE OKAZUJE WŁAŚCIWEGO SZACUNKU ZAAWANSOWANYM WIELBICIELOM. Może jednak przestrzegać zasad regulujących, których nauczył się od swego mistrza duchowego lub od swej rodziny zaangażowanej w wielbienie Bóstwa. Należy uważać, że jest on na platformie materialnej, chociaż próbuje robić postęp w służbie oddania. Taka osoba jest bhakta-prayą [bhaktą neofitą], czyli bhaktabhasą, gdyż w niewielkim stopniu jest oświecona filozofią Waisznawa." (Madhya-lila: Rozdział 22, tekst 74)
Podsumowując, jest wyraźnie widocznym, że reinicjacja nie miała miejsca w przypadku Mahabhava prabhu. Raczej, po przyjęciu harinama (maha-mantry) poprzez inicjację rtvik, którą przyjął od Tusta Krsna Prabhu, który udzielił jej w imieniu Jagad Guru Siddha Svarupananda, Mahabhava prabhu następnie przyjął diksa (gopal-mantrę, kama-gayatri itd.) od Śrila Bhaktivedanta Narayana Maharadża, dzięki którym będzie on stopniowo mógł wkroczyć do służby dla Śri Radha-Krsna. Bez tych mantr, pisma zabraniają wielbienia bóstw Śri Radha-Krsna lub nawet ofiarowywania Im pożywienia. W ten sposób to wydarzenie jest niezmiernie pomyślnym i polecane jest przez wszystkie śastry i przez wszystkich aczariów.
MAHABHAVA POWINIEN BYŁ POPROSIĆ O POZWOLENIE
Teraz prawdopodobnie dojdziemy do ostatniej spornej kategorii problemu. Dlaczego Mahabhava Prabhu nagle w środku nocy zniknął, bez informowania kogokolwiek, włącznie z jego guru?
Byłoby w porządku powiedzieć, iż myślał, że jego koledzy nie zrozumieją jego zamiarów. Zamieszanie i zakłopotanie, które wywiązało się po tej sytuacji, potwierdza prawdziwość jego świadectwa w kwestii obaw. (Co najmniej jeden z jego braci duchowych groził mu osobiście użyciem przeciwko niemu przemocy fizycznej.)
Czy jednak na pewno powinien on poinformować swojego guru?
W celu zrozumienia tego, musimy pomodlić się i przyjąć schronienie u lotosowych stóp Śrila Ragunath Das Gosvamiego. Śrila Ragunath Das Gosvami również uciekł z domu w środku nocy, bez poinformowania kogokolwiek, włącznie ze swoim diksa-guru Śri Yadunandana Aczarji. Mimo tego, jego postępowanie było przez wszystkich gloryfikowane. Nawet jego Gurudeva Śri Yadunandana Aczarja był zachwycony nagłym odejściem młodego Ragunath Dasa, ponieważ Ragunath Das udał się do Jaganath Puri, gdzie przyjął przewodnictwo Śri Svarupa Damodara Gosvamiego. Śri Yadunandana Aczarja był w rzeczywistości czystym wielbicielem, kompetentnym guru i towarzyszem Pana Czaitanji Mahaprabhu. Jednakże Śri Svarupa Damodara był dla niego seniorem (waisznawą starszym rangą), ponieważ jest on inkarnacją najdroższej przyjaciółki Radhiki o imieniu Lalita Sakhi. Dlatego też, Śri Yadunandana Aczarja, był wolny od zawiści i zaborczości, był bardzo szczęśliwy wiedząc, że jego uczeń znalazł się w dobrych rekach.
Jest to kwestią etykiety waisznawa. Guru nigdy nie myśli, że jakikolwiek uczeń jest jego własnością. On po porostu służy Śri Czaitanji Mahaprabhu poprzez pomaganie takiej duszy w pokochaniu Śri Radha-Krsna. Jeśli jakikolwiek inny senior Waisznawa, który jest bardziej uczony lub doświadczony również pomaga takiej duszy, wtedy on staje się bardzo zadowolony. Jeśli zareaguje w jakikolwiek inny sposób, wtedy jest to rozumiane, że posiada on jakieś braki w swojej vaisnavata (koncepcji oddania). Zgodnie z etykietą waisznawa, senior (starszy) waisznawa jest zawsze darzony SZACUNKIEM i przyznawane jest mu PIERWSZEŃSTWO. Na przykład, w czwartym kanto, piątym rozdziale Śrimad Bhagavatam znajdujemy, że Vidura zbliżył się do Uddhavy chcąc zaakceptować go jako swojego mistrza duchowego. Jednakże widząc, że Maitreya Rsi był w pobliżu i był on starszym waisznawą, Uddhava zarekomendował, że Vidura powinien przyjąć instrukcje od Maitreya Rsi. To jest prawidłowa etykieta waisznawy.
W tej omawianej sytuacji każdy bezstronny obserwator dojdzie do wniosku, że Śrila Bhaktivedanta Narayana Maharadża jest dużo starszym waisznawą pod wszelkimi względami, dla wszystkich wielbicieli, których ta sytuacja dotyczyła. Więc obraźliwym jest nawet oferowanie rady takiemu waisznawie.
"Obrazą jest także uważanie upełnomocnionego waisznawy za obiekt jakichkolwiek działań dyscyplinarnych. Obrazą jest dawanie mu RAD czy pouczanie go. Neofitę od zaawansowanego waisznawy można odróżnić po jego czynnościach. Zaawansowany Waisznawa zawsze zajmuje pozycję mistrza duchowego, a początkujący bhakta jest zawsze uważany za ucznia. Mistrz duchowy nie może być przedmiotem rad swoich uczniów, ani też nie powinien przyjmować instrukcji od tych, którzy jego uczniami nie są." (Nektar Instrukcji, tekst 6)
Z natury i tonu wypowiedzi wielu listów, które otrzymaliśmy, możemy tylko wnioskować, że ich autorzy muszą być całkiem nieświadomi kim jest Śrila Narayana Maharadża i dlatego w tym miejscu dołączamy krótką historię.
Realia są takie, że Śrila Narayana Maharadża jest wielce szanowanym działaczem społeczności Gaudiya. Intonuje on co najmniej 64 rundy (czasami znacznie więcej) każdego dnia od wielu dekad.
Śrila Narayana Maharadża intonował harinama od 1920 r. Otrzymał diksa w 1947 r. od Śri Śrimad Bhakti Prajana Keśava Gosvamiego Maharadża. To była ta sama wspaniała osoba, od której Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami Prabhupada również przyjął sannyasę w 1959 r. Przez ostatnie pięćdziesiąt trzy lata (przyp. tłum., ten list ma już około 10 lat, więc wyjdzie trochę więcej) Śrila Narayana Maharadża nigdy nie intonował mniej niż 64 rundy na dzień, czasem intonował 128 rund, i czasem podążał w ślady Namacaryi Śrila Haridasa Thakura intonując 192 rundy. Podczas tego okresu czasu służył on, zadowalał oraz otrzymywał błogosławieństwa wszystkich wybitnych uczniów Śrila Bhaktisiddhanty Sarasvatiego Thakury. Z perspektywy tych okoliczności wyraźnie widzimy, że świadomość Kryszny Śrila Narayana Maharadża znajduje się w innym wymiarze niż nasza.
Był wtedy rok 1947, kiedy Śrila Narayana Maharadża po raz pierwszy spotkał Śrila Bhaktivedantę Svamiego Prabhupada (od tego miejsca Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami będzie z uczuciem nazywany "Śrila Prabhupada"). Od tamtego czasu na polecenie swojego diksa guru, rozpoczął służbę dla Śrila Prabhupada jako swojego siksa guru. W ten sposób Śrila Narayana Maharadża został PIERWSZYM UCZNIEM Śrila Bhaktivedanty Svamiego Prabhupady. W 1952 r., Śrila Narayana Maharadża przyjął sannyasę od swojego diksa guru. W ten sposób jest on duchowym bratem sannyasa Śrila Prabhupada, otrzymując ją od tego samego guru siedem lat wcześniej przed Śrila Prabupadem.
Przy tej okazji, kiedy Śrila Prabhupada przyjmował sannyasę, Śrila Narayana Maharadża był tą osobą, która przygotowała dla niego dandę sannyasińską, nałożył własnymi rękoma tilaki na dwanaście części ciała Śrila Prabhupada i przeprowadził właściwą ofiarę ogniową pod kierunkiem Śrila Bhakti Prajana Kesava Maharadża. Wielbiciele, którzy pozostawali w Math przypominają sobie, że kiedy Śrila Prabhupada tam przebywał, był on grobowo poważny w kontaktach z innymi, jednak kiedy odwiedzał Śrila Narayana Maharadża w jego pokoju śmiali się i żartowali razem.
Kiedy Śrila Prabhupada po raz pierwszy wyjechał do Ameryki, utrzymywał kontakty ze Śrila Narayana Maharadżem, który zrobił wszystko co konieczne by pomóc Śrila Prabhupadzie na wiele sposobów. Regularnie wysyłał transportem morskim duże paczki z książkami i często wyjeżdżał do Delhi aby załatwiać sprawy bankowe Śrila Prabhupada. Wysyłał mu również wiele innych parafernaliów niezbędnych do pełnienia służby oddania takich jak mrdangi, kartale, tilaki, zdjęcia z formami bóstw, Bóstwa, korale japa mala, ubrania, harmonium, pera (słodycze) itp.
Możemy zrozumieć miłość, którą Śrila Prabhupada darzył Śrila Narayana Maharadża poprzez przeczytanie listów, które jemu przysyłał:
"Nasza relacja z pewnością oparta jest na spontanicznej transcendentalnej miłości. Właśnie dlatego, nie ma żadnej szansy abyśmy zapomnieli o sobie wzajemnie. Dzięki łasce Guru i Gaurangi niech wszystko będzie pomyślne dla Ciebie. To jest moja stała modlitwa. Od pierwszego razu kiedy Cię ujrzałem byłem zawsze Twoim dobrze Ci życzącym. Od pierwszego spojrzenia na mnie, Śrila Prabhupada również patrzył na mnie z taką miłością. To był mój pierwszy darśan z Śrila Prabhupadem, na którym nauczyłem się miłości." (List od Śrila Prabhupada 28 września 1966r.)
"Myślę, że we wszystkich Gaudiya Matha Ty jesteś prawdziwym guru-sevaką, dlatego zawsze będę zwracał się do Ciebie i darzył Cię pełną miłością i uczuciem.
Jeśli nie myślałbym w ten sposób i nie pokładałbym w tobie tak wiele zaufania, nigdy nie wysłałbym ci moich kluczy i pieniędzy. Mam tak wiele miłości i wiary w Ciebie." (List od Śrila Prabhupada, Nowy Jork, 17 maj 1967 r.)
"Proszę ofiaruj moje pokłony Śrimad Narayana Maharadży. Od długiego czasu nie miałem od niego wiadomości. Proszę poproś go aby znalazł duży kawałek ziemi do kupienia, być może z domem, pomiędzy Mathurą a Vrndavaną. " (List S.P. 26 czerwca 1970 r.)
Do czasu kiedy Śrila Prabhupada odszedł z tego śmiertelnego świata, utrzymywał on bardzo bliskie i serdeczne stosunki ze Śrila Narayana Maharadżem. Śrila Prabhupada poprosił go ABY POPROWADZIŁ JEGO UCZNIÓW podczas jego fizycznej nieobecności, poprzez uczenie ich o koncepcji Śrila Rupy i Ragunath das Gosvamich. Zanim opuścił ten świat Śrila Prabhupada powierzył Śrila Narayanowi Maharadży bardzo zaszczytne i odpowiedzialne zadanie, aby złożył jego transcendentalne ciało w samadhi . Po odejściu Śrila Prabhupada kiedy jego synowie próbowali przejąć pasywa wystawiając oferty zakupu i licytować nieruchomości ISCKON, od rana do wieczora przez wiele dni, Śrila Narayana Maharadża bez wytchnienia zeznawał w imieniu ISKCON w sądach w Bombaju. To wszystko było bezinteresowną pomocą dla uczniów Śrila Prabhupady.
Konkludując na podstawie własnych oświadczeń Śrila Prabhupady, dojdziemy do wniosku, że Śrila Narayana Maharadża jest jego bliskim towarzyszem, z którym posiada on wieczną i transcendentalną relację. Dlatego też apelujemy do wielbicieli z Misji Czaitanji, by odnieśli korzyść poprzez próbę zrozumienia doskonałych działań Śrila Narayana Maharadża, zamiast wyniszczać się poprzez próby dawania mu rad.
INSTYTUCJONALIZM KONTRA WAISZNAWIZM
Nie przyszliśmy do tego świata aby zostać członkami jakiejkolwiek instytucji. Przyszliśmy tu aby osiągnąć Krsna-Bhakti-Rasa.
krsna bhakti rasa bhavita matih kriyatam yadi kuto'pi labhyate
"Krsna bhakti rasa może być zdobyta tylko za jedną cenę - którą jest ogromne pragnienie (chęć), by ją otrzymać. Jeśli GDZIEKOLWIEK jest ona osiągalna, należy ją nabyć BEZ ZWŁOKI." (Śri Czaitanja Caritamrta Madhya lila 08.70)
Jedyną metodą rozwinięcia tego ogromnego pragnienia (chęci) jest słuchanie o słodkich rozrywkach Śri Radha-Krsna bezpośrednio z ust raganuga waisznawy. Nie jest to osiągalne poprzez intonowanie, nauczanie, dystrybucję książek czy poprzez słuchanie tysięcy wykładów o tym, że nie jesteśmy tym ciałem, i o tym, że powinniśmy podporządkować się Krysznie. Nie zrozumcie błędnie tego punktu. Powinniśmy robić te wszystkie rzeczy, ale bez bezpośredniego słuchania i asocjowania z rasika waisznawami, którzy są pogrążeni w nastroju Śrila Rupy Gosvamiego, Ragunath Das Gosvamiego, Visvanath Cakravati Thakur i innych, nasze oddanie będzie nazywane VAIDHI BHAKTI. To jest uregulowana służba oddania, dzięki której można ewentualnie osiągnąć duchowe planety Vaikuntha, gdzie wszyscy wielbią Krysznę jako Boga. Jednak Kryszna w rzeczywistości nie jest usatysfakcjonowany miłością tych, którzy wiedzą, że jest on Bogiem.
"Znając Moje bogactwa, cały świat spogląda na Mnie z bojaźnią i szacunkiem. Ale oddanie osłabione przez taką cześć nie pociąga Mnie." (Czaitanja Cartamrita Adi 3.16)
Co więcej, vaidhi bhakti nie ma takiej mocy aby zabrać nas do Vrindavana:
"Wszędzie w tym świecie ludzie wielbią Mnie zgodnie z zaleceniami pism świętych. Jedynie przez przestrzeganie takich regulujących zasad nie można osiągnąć miłosnych uczuć bhaktów Vrajabhumi. (Czaitanja Cartamrita Adi 3.15)
We Vrindavan, dzięki wpływowi Yogamaji, nikt nawet nie podejrzewa, że Kryszna jest Bogiem. Oni posiadają tylko jeden rodzaj miłości, który sprawia, że Kryszna jest szczęśliwy, jest to naturalna miłość przyjacielska, rodzicielska lub miłość zakochanych. Tylko raganuga-bhakti prowadzi do Vrindavan. Nie ma innej drogi. Tak więc, kiedy pojawia się możliwość asocjacji (bycia w towarzystwie) z raganuga Waisznawą, wtedy musimy ją podjąć. Dzięki takiej asocjacji (towarzystwu) to ogromne pragnienie (chęć) może się pojawić i będzie można wejść na ścieżkę RAGANUGA BHAKTI. Nie jest prawdą że vaidhi bhakti ostatecznie przekształci się w raganuga bhakti. Raganuga bhakti powstaje tylko dzięki asocjacji (towarzystwu), dlatego prosimy nie miejcie złości na Mahabhava prabhu. To co on zrobił to był owoc wielu lat ciężkiej służby i odwagi. Możecie być z niego dumni.
Wszyscy jesteśmy jedną rodziną, rodziną Śri Czaitanji Mahaprabhu, dlatego więc nie powinno być między nami żadnych animozji ani strachu. Mam nadzieję, że w przyszłości, wszyscy razem będziemy współpracować w Misji Pana Czaitanji Mahaprabhu aby wyzwolić wszystkie uwarunkowane dusze z nieszczęść mayi i pomóc im zająć ich konstytucjonalną pozycję jako wiecznych kochających sług Kryszny. MISJA Śri Czaitanji Mahaprabhu jest bardzo podobna do systemu edukacyjnego, który ma placówki takie jak, przedszkola, podstawówki, gimnazja, licea, uniwersytety, czy studia podyplomowe (doktorskie). Wszystkie te wydziały nie są takie same ale powód ich istnienia jest ten sam, aby wykształcić wszystkich i każdego z osobna. Podobnie w świadomości Kryszny, najpierw musimy się nauczyć, że nie jesteśmy swoim ciałem, przynajmniej w teorii. I jeśli będziemy chcieli to zrealizować w praktyce będziemy musieli przestudiować nauki Bhagavad-Gity, Śrimad Bhagavatam, Śri Czaitanji Cartamrity, Jaiva Dharmy, Brhad Bhagavatamrty, Bhaktirasamrta-sindhu i Ujjvalanilamani, jak również podążać za nimi w swoim życiu. Następnie powinniśmy zrobić postęp w raganuga bhakti pod kierunkiem doświadczonego Rupanuga Aczarji i zrealizować nastrój miłości Gosvamich tak jak zostało to wyjaśnione w Śri Lalita Madhava, Śri Vidagdha Madhava, Stava-mala, Śri Vilap-Kusumanjali, Śri Krsna Bhavanamrta i innych. Pod kierunkiem naszych diksa i siksa guru powinniśmy robić szybki i równomierny postęp na ścieżce oddania, bez pozostawania złapanym w pułapkę tego samego poziomu przez długie lata.
Jeśli ktokolwiek chciałby napisać do Śrila Bhaktivedanta Narayana Maharadża lub do jego uczniów na jakikolwiek temat wspomniany w tym liście, postaramy się jak najlepiej odpowiedzieć na wszelkie pytania i wątpliwości. Więcej informacji jest również dostępne na naszej stronie internetowej: http://www.purebhakti.com (polska wersja jezykowa: http://www.purebhakti.pl). Książki i inne publikacje można ściągnąć z naszego serwera: http://www.purebhakti.com.
Jeśli zraniłem czyjeś uczucia swoimi słowami albo czynami, to błagam o wybaczenie. Mam nadzieję, że ogólny rezultat przyniesie wszystkim korzyść i ostatecznie będzie bardzo pomyślny dla wszystkich zainteresowanych.
Vaisnavadasanudas
Prema prayojan brahmacari
Tłumaczenie na j. polski: Kanhaiya Lal dasa
Prema Prayojan das brahmachari
Moi drodzy bracia i siostry z Misji Czaitanji,
Proszę przyjmijcie moje pokorne pokłony. Śri Śri Guru-Gaurangau jayatah!
Piszę ten list w odpowiedzi na liczne e-maile, które obecnie dostajemy od różnych członków Misji Czaitanji, takich jak Aczaria das, Mada Mohan dasa, Sukadeva dasi, Gopala dasi Tamayo, Yogesvar dasa, Lalita Gopala dasi, Paramahamsa dasa, i wielu innych. Celem tego listu jest wyjaśnienie pewnych nieporozumień, które pojawiły się w odniesieniu do rzekomej "agitacji" i "reinicjacji" Mahabhava dasa. Mam nadzieję, że wszelkie niepotrzebne sektariańskie (tworzące podziały) nastroje, które są wrogami postępu duchowego zostaną ostudzone, a co za tym idzie wszyscy zainteresowani, będą mogli znaleźć coś pozytywnego z tego pozornie niekorzystnego wydarzenia.
AGITACJA
Przede wszystkim, proszę pozwólcie mi przedstawić fakty odnoszące się do "agitacji" Mahabhava dasa. W grudniu ubiegłego roku, mój Paramaradhyata Gurupadapadma, Om Visnupada Śri Śrimad Bhaktivedanta Narayana Gosvami Maharadża odwiedził wyspę Cebu na Filipinach wraz z kilkoma uczniami włącznie ze mną, aby być w cichym i odludnym miejscu podczas tłumaczenia i pisania komentarzy do Śri Bhajana Rahasaya Śrila Saccidananda Bhaktivinoda Thakura. Zatrzymaliśmy się razem w prywatnym daleko położonym ośrodku na wybrzeżu przez prawie miesiąc, rzadko wychodząc poza teren tego ośrodka. W tym czasie, na polecenie mojego Gurudeva, pracowałem samotnie w swoim pokoju, będąc zajętym tłumaczeniem arcydzieła Śrila Bhaktivinoda Thakura jakim jest "Jaiva Dharma". Wtedy usłyszałem pukanie do drzwi, ktoś kogo nigdy wcześniej nie widziałem wszedł po cichu do mojego pokoju, ofiarował swoje pokłony i pokornie poprosił czy może zadać kilka filozoficznych pytań. Odpowiedziałem, że byłem zajęty i mogę poświęcić mu tylko troszeczkę czasu. Po udzieleniu odpowiedzi na jego pytania, po pół godzinie czasu poprosiłem czy mógłbym kontynuować swoją służbę, wtedy on odszedł. Dwadzieścia minut później wrócił z powrotem z następnymi pytaniami. Wydawał się on bardzo uprzejmy i poważny, więc nie miałem nic przeciwko temu aby spędzić z nim jeszcze trochę czasu. Oczywiście, możecie się domyślać, że tą osobą był Mahabhava dasa. MY NIE CHODZILIŚMY DO NIEGO. Przybył z daleka, sam i Z WŁASNEJ WOLI. Powiedział, że był tu również w zeszłym roku i OD PONAD DWUCH LAT czytał wszystkie książki oraz wykłady Śrila Bhaktivedanty Narayana Maharadża na internecie i dlatego chciał kupić wszystkie nowe książki, które niedawno zostały wydrukowane. Miał wiele pytań. Był bardzo uprzejmy ale też bardzo wytrwały. Pomimo wszystkich tych okoliczności, ci którzy nieświadomi są rzeczywistych faktów, niesłusznie oskarżają Śrila Bhaktivedantę Narayana Maharadża i jego zwolenników, o agitację Mahabhava dasa. Nic nie może być dalej od prawdy niż to oskarżenie.
CZEMU MAHABHAVA ZBLIŻYŁ SIĘ DO NARAYANA MAHARADŻA?
Zamiast dokonywać fałszywych oskarżeń przeciwko Śrila Narayanowi Maharadżowi i przeciwko jego zwolennikom, bardziej szczerym było by zapytać, czemu Mahabhava Prabhu zbliżył się do Śrila Narayana Maharadża. Większość z was bardzo dobrze zna Mahabhava Prabhu. On jest bardzo trzeźwą, życzliwą, szczerą i oddaną osobą. Dlatego otrzymał tak wiele obowiązków w waszej organizacji (przyp. tłum. był prezydentem świątyni na filipinach) i dlatego darzony był dużym szacunkiem i miłością przez wszystkich wielbicieli.
Oto przypadki inteligentnych osób, które posiadają gorliwe pragnienia aby wejść głębiej w nauki Śri Czaitanji Mahaprabhu i Jego zwolenników takich jak Śrila Rupa Gosvami, Raghunata Das Gosvami, Visvanatha Cakravati Thakura, Gaudiya Vedantacarya Baladeva Vidyabhusana i inni. Czy takie pragnienie jest uzasadnione czy nie? Śrila Prabhupada napisał w Śri Czaitanija Caritamrta:
1) "Śri Sanatana Gosvami Prabhu, nauczyciel nauki o służbie oddania, napisał kilka książek, z których bardzo słynną jest Brhad-bhagavatamrta; KAŻDY, kto pragnie dowiedzieć się o sprawach dotyczących bhaktów, służby oddania i Kryszny, MUSI PRZECZYTAĆ TĘ KSIĄŻKĘ." (Adi-lila: Rozdział 5, tekst 203, znaczenie)
2) "Sanatana Gosvami również napisał specjalny komentarz do Dziesiątego Kanta Śrimad-Bhagavatam, znany jako Daśama-tippani, który jest tak wyśmienity, że jedynie poprzez czytanie go, można bardzo głęboko zrozumieć rozrywki Kryszny w Jego wymianie miłości." (Adi-lila: Rozdział 5, tekst 203, znaczenie)
3) "Podobnie, inni fałszywi bhaktowie sądzą, że studiowanie książek poprzednich aczarjów nie jest pożądane, niczym studiowanie suchych filozofii empirycznych. Ale Śrila Jiva Gosvami, podążając za przykładem poprzednich aczarjów, umieścił konkluzje pism świętych w sześciu tezach zwanych Sat-sandarbhami. Fałszywi bhaktowie, którzy posiadają bardzo niewielką wiedzę o takich konkluzjach, NIE OSIĄGAJĄ CZYSTEGO ODDANIA, gdyż brakuje im gorliwości, jeśli chodzi o przyjmowanie pomyślnych wskazówek dotyczących służby oddania udzielonych przez samozrealizowanych bhaktów." (Adi-lila: Rozdział drugi, tekst 117, znaczenie)
4) "'Kiedy rozwinę wielkie pragnienie studiowania książek pozostawionych przez sześciu Gosvamich? Wtedy będę w stanie zrozumieć małżeńskie rozrywki Radhy i Kryszny.' Czaitanja Mahaprabhu bezpośrednio upełnomocnił Śrila Rupę Gosvamiego i Śrila Sanatanę Gosvamiego. Podążając w ich ślady, pozostali z sześciu Gosvamich zrozumieli Śri Czaitanję Mahaprabhu i Jego misję." (Madhya-lila: Rozdział 25, tekst 271, znaczenie)
Z tego możemy stwierdzić, że pragnienie studiowania książek gosvamich jest nie tylko uzasadnione ale w rzeczywistości jest NIEZBĘDNE. Jeśli istnieje możliwość aby wypełnić tą potrzebę i jest ona aktualnie dostępna w waszej organizacji, dlaczego więc Mahabhava Prabhu zbliżył się do Śrila Narayana Maharadża oraz do jego uczniów? To jest po prostu kwestia ZDROWEGO ROZSĄDKU.
Chciałbym pokornie zapytać, kto w waszej organizacji studiował książki sześciu Gosvamich, pod przewodnictwem bona fide mistrza duchowego, który z kolei bezpośrednio studiował wszystkie te teksty od swojego mistrza duchowego? Takie przedsięwzięcie wymaga całego życia skrupulatnych studiów z pomocą wielu mistrzów duchowych (przyp. tłum. diksa i siksa guru). [...] Śrimad Bhagavatam:
"Mędrcy rzekli: Szanowny Suto Gosvami, jesteś całkowicie wolny od wszelkich wad. JESTEŚ OBEZNANY ZE WSZYSTKIMI ŚWIĘTYMI PISMAMI niezbędnymi do religijnego życia, jak również z Puranami i Itihasami (historiami), albowiem PRZESTUDIOWAŁEŚ JE POD WŁAŚCIWYM PRZEWODNICTWEM, a także wyjaśniłeś je." (Śrimad-Bhagavatam Kanto 1, rozdział 1, tekst 6)
TYLKO JEDEN GURU!
Członkowie Misji Czaitanji sprzeciwili się temu, że Mahabhava prabhu przyjął Śrila Bhaktivedantę Narayana Maharadża jako swojego diksa i siksa guru i na tej podstawie zakładają, że jest to deklaracją, że Jagad Guru nie jest bona fide, i że Misja Czaitanji nie jest bona fide. Dają oni wyraz idei, że posiadanie więcej niż jednego guru oznacza, że twój pierwszy guru nie jest kwalifikowany, jak również, że uczeń, który posiada więcej niż jednego guru musi być nieczysty i niepodporządkowany. Jeśli o to rzeczywiście chodzi mówiąc o przypadku Mahabhava prabhu, wtedy nasza cała guru-parampara musiała by być również winna nielojalności i braku podporządkowania.
a) Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura otrzymał harinama i Kurma mantrę od Śrila Bhaktivinoda Thakura. Później otrzymał mantrę diksa od Śrila Gaura-kisiora Das Babaji Maharadża.
b) Śrila Bhaktivinoda Thakura otrzymał diksa od Śri Vipina Bihari Gosvamiego. Wkrótce potem przyjął pełne schronienie u Śrila Jagannatha Das Babaji Maharadża jako swojego siksa-guru.
c) Narottama Das Thakura otrzymał inicjację od Lokanath Das Gosvami pomimo tego, że jeszcze studiował literaturę Gosvamich pod kierunkiem swojego siksa guru Śrila Jiva Gosvamiego.
d) Ragunath Das Gosvami otrzymał inicjację od Śri Yadunandana Aczarji. Niedługo potem zaakceptował Śri Swarupa Damodara Gosvamiego jako swojego siksa guru. Kiedy Śri Svarupa Damodara odszedł przyjął on schronienie Śri Gadadhara Pandita. Kiedy Gadadhara Pandit odszedł zaakceptował on Śri Sanatanę Gosvamiego a następnie Śri Rupę Gosvamiego jako swoich siksa guru.
e) Śrinivas Aczarja przyjął schronienie Śri Gadadhara Pandita jako swojego siksa-guru. Później otrzymał diksa od Śri Gopala Bhatta Gosvamiego. Ostatecznie stał się uczniem siksa Śri Jivy Gosvamiego.
W rzeczywistości, kiedy studiujemy życia wszystkich prawdziwych aczarjów zobaczymy, że każdy z nich miał kilku guru. Dlatego też we wstępie do Bhagavad Gity Taką Jaką Jest, Śrila Prabhupada cytuje werset: "vande'ham śri guruh ('guruh' to liczba pojedyncza, oznacza diksa guru) śri yuta pada kamalam śri gurun ('gurun' to liczba mnoga oznacza wielu siksa guru) vaisnavams ca."
Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami Prabhupada osobiście otrzymał harinama i diksa od Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura, pomimo tego utrzymywał, że Śrila Bhaktivedanta Śridhara Maharadża był jego siksa-guru, dowodem będą słowa z jego własnych wypowiedzi Śrila Bhaktivedanty Svamiego Prabhupady:
"To jest długa historia, zajmie to trochę czasu, ale miałem okazję związać się z Jego Świątobliwością [Śrila Bhaktiraksaka Śridhara Maharadżom]. Przez kilka lat miałem okazję by z nim asocjować. KRSNA I PRABHUPADA [Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura] CHCIELI MNIE PRZYGOTOWAĆ. Śridhara Maharadża żył jak...
Śridhara Maharadża: (bardzo źle słyszalne)
Prabhupada: (śmiech) ...w moim domu, niektórzy moga powiedzieć, kilka lat, więc naturalnie mieliśmy osobiste rozmowy i on był moim dobrym doradcą. PRZYJMOWAŁEM JEGO RADY, JEGO INSTRUKCJE BARDZO POWAŻNIE, ponieważ od samego początku wiedziałem, że jest on czystym Waisznawą i wielbicielem i chciałem z nim przebywać (asocjować) oraz próbować mu pomagać również na wiele sposobów. On również próbował mi pomagać, więc nasza relacja jest bardzo serdeczna. Po rozpadzie Gaudiya Matha chciałem utworzyć inną organizację, czyniąc Śridhara Maharadża zwierzchnikiem." (Rozmowa w pokoju, Majapur, 17 Marzec, 1973 r.)
"Więc jeśli na prawdę, szczerze chcesz przyjąć instrukcje od siksa guru, mogę wskazać ci tego, który jest najbardziej kompetentny ze wszystkich moich braci duchowych. Jest nim B.R. Śridhara Maharadża, którego uznaję jako swojego siksa guru, więc co tu dużo mówić na temat korzyści, którą możesz mieć z jego towarzystwa." (List do Hrsikesa, 69-01-09)
Ponadto Śrila Prabhupada został również inicjowany mantrą gopi-bhava od swojego sannyasa guru, Śrila Bhakti Prajana Keshava Gosvamiego, który również stał się diksa-guru i sannyasa guru Śrila Bhaktivedanty Narayana Maharadża.
Pierwsze dwa słowa Śri Caitanya Caritamrta brzmią: "vande gurun" (liczba mnoga), które oznaczają: "Modlę się do MOICH GURU." Więc nie potrafię sobie wyobrazić skąd członkowie Misji Czaitanji pobierali nauki o idei, że posiadanie więcej niż jednego guru jest nieczyste lub jest oznaką braku podporządkowania, lub że to oznacza, że czyjś guru nie jest kwalifikowany. Tej koncepcji z pewnością nie odnajdziemy nigdzie w śastrach ani w życiach naszych aczariów.
SPECJALIZACJA
W swoich listach niektórzy wielbiciele z Misji Czaitanji (tacy jak Sukadeva dasi, Sonia Alutaya i Siddha das Bernardo), którzy odwiedzili ośrodek nauczania Gaudiya Math w Manili, podczas naszej dyskusji sprzeciwili się jednej z analogii podanej przez Śriman Brajanatha dasa, ucznia Śrila Narayana Maharadża. On porównał guru do lekarzy mówiąc, że lekarze, którzy specjalizują się w różnych dziedzinach, mogą pomóc pacjentom w zależności od ich konkretnych kompetencji. Sprzeciw powstał na bazie faktu, że istnieje tylko jedna choroba - choroba materializmu. Dlatego też potrzebny jest tylko jeden guru i jeśli ktoś pójdzie do innego guru to oznacza, że pierwszy guru nie jest kwalifikowany. W tym miejscu chciałbym odwołać się do cierpliwości i wnikliwości moich szanownych czytelników, aby rozważyli bardzo piękną i słynną modlitwę Śrila Narottama Das Thakura, Gauranga Bolite Habe:
ara kabe nitaicander karuna hoibe
samsara vasana mora kabe tuccha habe
"O kiedy Nityananda Prabhu będzie miłosierny dla mnie, w ten sposób wszystkie moje materialne pragnienia staną się nieistotne."
Nityananda Prabhu jest Panem Balaramą osobiście, oryginalną guru-tattvą, dzięki którego łasce można zostać wyleczonym z choroby materializmu. Wszyscy kwalifikowani guru są bezpośrednimi reprezentacjami Pana Balaramy/Nityanandy. Jednakże bycie wolnym od choroby materializmu nie jest wystarczające. Jeśli ktoś chce osiągnąć służbę dla Radha-Krsna we Vrindavan wtedy pomoc specjalisty będzie niezbędna. Nityananda Prabhu jest Balaramą, mimo tego, że jest On starszym bratem Kryszny, Kryszna nie może spotkać się ze Śrimati Radhiką w Jego obecności. Oboje wpadliby w zakłopotanie. Dlatego w następnym wersecie Śrila Narottama Das Thakura modli się:
rupa-raghunatha pade hoibe akuti
kabe hama bhujabo se yugala piriti
"O kiedy zapragnę podążać za Rupą Gosvamim i Ragunathem Das Gosvamim. Tylko wtedy będę w stanie zrealizować miłość i uczucia Śri Radhy i Kryszny."
Tutaj jesteśmy informowani, że Rupa Gosvami i Ragunath Das Gosvami są specjalistami. W rozrywkach Kryszny, oni w rzeczywistości są bliskimi sługami Śrimati Radharani, znanymi jako Rupa Manjari i Rati Manjari. Oni mogą pomóc nam zrealizować te poufne rzeczy, do których nawet Pan Balarama nie posiada dostępu, z powodu jego usytuowania w relacji z Kryszną, która jest inna niż z pasterkami gopi. W tym samym czasie absurdem było by sugerować, że Balarama nie jest kwalifikowanym guru.
Podsumowując, na różnych etapach naszego duchowego życia, różni guru wysyłani są przez Krysznę aby pomóc nam na wiele różnych sposobów, stosownie od ich różnych specjalizacji. Przyjmując pomoc od jednego guru nie oznacza w żadnym przypadku, że inny guru nie jest kwalifikowany. Myślenie w ten sposób było by nieracjonalnym typem paranoi.
RZEKOMA REINICJACJA - FAŁSZYWY ALARM
Z setek e-maili, które otrzymujemy od wielbicieli z Misji Czaitanji oraz z osobistych rozmów z nimi, staje się oczywiste, że są oni zdania, iż diksa oznacza otrzymanie harinama od guru i jeśli ktoś później otrzyma mantrę Gopal i Kama-gayatri od innego guru, to oznacza to, że ta osoba została reinicjowana (przyp. tłum. inicjowana od nowa, anulując poprzednią inicjację). Wielu wyraziło opinię, że robienie rozróżnienia pomiędzy inicjacją harinama i mantrą diksa jest jak "dzielenie włosa na części" (Acharia das) oraz, że inicjacja harinama jest wystarczająca a mantra diksa jest tylko formalnością. O szlachetni Waisznawowie! Ci którzy posiadają prawdziwą miłość dla Śri Czaitanji Mahapranhu spróbują zrozumieć prawdę odwołując się do autentycznych pism naszych aczarjów [...]. Będziemy musieli zweryfikować wszystkie te idee na twardym gruncie śastr. Z pewnością każdy kto posiada chęć poznania prawdy będzie ożywiony w słuchaniu wszystkich tych wspaniałych konkluzji filozoficznych.
W Bhakti Sandharba Śrila Jiva Gosvamiego diksa została jasno określona.
divyam jnanam yato dadyat kuryat papasya sanksayam tasmad dikseti sa prokta desikais tattva-kovidaih
divyam jnanam hy'atra srimate mantra bhagavat svarupa jnana tena bhagavat sambandha visesa jnanam ca
"Ci, którzy są uczeni w siddhancie stwierdzają, że diksa jest procesem, w którym wszystkie grzechy są usuwane oraz divya jnana jest rozbudzana. Divya jnana obejmuje wiedzę na temat svarupa swojego czczonego bóstwa oraz wiedzę na temat swojej indywidualnej relacji z Panem, która jest przekazana w formie mantry." (Bhakti Sandarbha 283)
Mantra diksa jest absolutnie niezbędna. Hare Kryszna maha-mantra jest "sambodhana", bezpośrednio odnosi się do Śri Radha-Kryszna, natomiast diksa mantra ustanawia "sambandha", naszą relację z bóstwem mantry. Jest to przemyślaną opinią wszystkich aczarjów i śastr, że uwarunkowana dusza może intonować harinamę, ale dopóki nie zostanie usytuowana w sambandha-jnana, która wyrośnie z jego mantr diksa (przyp. tłum. mantr gayatri), jego intonowanie nigdy nie będzie czyste (suddha-nama). Nie będzie on nigdy wolny od nama-aparadha i od anarth. Tak więc pomimo tego, że wszelka doskonałość osiągana jest poprzez intonowanie harinama (przyp. tłum. maha mantry), powinno się podążać właściwym procesem ustanowionym przez naszych poprzednich aczarjów w celu czystego intonowania harinama. Poprzez guru-mantrę i guru-gayatri można zapoznać się ze Śri Czaitanją Mahaprabhu. Poprzez Gopal mantrę można rozbudzić swoją transcendentalną relację ze Śri Śri Radha-Krsna Yugala, poprzez moc Kama-gayatri można wejść do poufnych rozrywek boskiej pary.
Cytując werset "harer nama harer nama harer nama eva kevalam", kilku członków Misji Czaitanji przedstawiło ideę, że harinama jest wystarczająca do osiągnięcia sukcesu a mantra diksa nie jest niezbędna. W tym punkcie pokornie błagam czytelników tego listu aby zadali sobie następujące pytania:
Jeśli inicjacja diksa nie jest niezbędna, wtedy:
a) Dlaczego Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami Prabupada i wszyscy poprzedni aczarjowie dawali diksa-mantrę swoim uczniom?
b) Czemu Kryszna osobiście inicjował Pana Balarama mantrą Kama-gayatri?
c) Dlaczego Śrila Viśvatant Cakravati Thakura chciał popełnić samobójstwo, kiedy nie był w stanie zrozumieć znaczenia mantry Kama-gayatri?
d) Dlaczego Śrimati Radharani osobiście pojawiła się przed Śrila Viśvanatha Cakravati Thakurą we śnie i przekazała mu znaczenie Kama-gayatri?
e) Czemu Śri Ragunatha Das Gosvami napisał w Śri Manah Siksa: sva mantre sri namni vraja yuva dvandva sarane: "O mój drogi umyśle, proszę rozwiń niespotykaną miłość i uczucie dla twoich mantr harinama i diksa?
f) Dlaczego Ramananda Raya poinstruował Śri Czaitanję Mahaprabhu: kama-gayatri kama bija yanra upasana "Kryszna jest wielbiony poprzez intonowanie mantry Kama-gayatri z duchowym nasieniem Klim" (Śri Czaitanja Cartamrita Madhya 8.138)?
Jeśli harinama i diksa są takie same, w takim razie dlaczego Śri Rupa Gosvami wyjaśnił, że osobie intonującej harinama powinno się składać wyrazy szacunku w sercu, natomiast fizyczne pokłony do ziemi osobie, która otrzymała diksa mantry?
"Powinno się mentalnie oddawać szacunek wielbicielowi, który intonuje święte imię Pana Kryszny, powinno się ofiarować pokorne pokłony wielbicielowi, który przeszedł poprzez duchową inicjację [diksa] i jest zaangażowany w wielbienie Bóstw, jak również powinno się asocjować i z pełną wiarą służyć takiemu czystemu wielbicielowi, który jest zaawansowany w niezachwianej służbie oddania, i którego serce jest całkowicie pozbawione skłonności do krytykowania innych." (Śri Upadeśamrta, tekst 5)
Jak również, dlaczego Śri Rupa Goswami napisał w Śri Padyavali (tekst 29)
"no diksam na ca sat-kriyam"
Harinama może być przyjęta bez względu na to czy osoba posiada diksa czy nie.
NIEZMIERNIE WAŻNY ASPEKT DIKSA
Oczywiście, jeśli ktoś intonuje mantrę Gopal i Kama-gayatri przez lata i nie zrealizował rzeczywistego potencjału mantry, a mianowicie możliwości ujrzenia Śri Radha-Krsna, wtedy taka osoba może stracić wiarę wymyślając nową filozofię, w której diksa nie jest uważana za bardzo ważną. To może mieć miejsce, ponieważ czasem guru daje mantrę diksa uczniowi neoficie, który następnie myśli, "Jestem inicjowany. Teraz mogę dawać diksa innym." [...] Diksa nie pojawia się w jeden dzień. Diksa to proces, który może zająć lata a nawet życia. Proces rozpoczyna się, kiedy uczeń otrzyma diksa-mantrę, ale do osiągnięcia siddhi (doskonałości) w mantrze, uczeń będzie potrzebował przyjąć siksa-guru od procesu osiągnięcia siddhi w mantrze, od mantrartha-cintan, od prapati, i od innych sekretów, które guru wyjawia tylko swoim najbardziej drogim i kwalifikowanym uczniom:
bruyuh snigdhasya sisyasya guruvo guhyam apy uta (Śrimad-Bhagavatam Kanto 1: Rozdział 1, Tekst 8)
"Ponieważ jesteś łagodny i posłuszny, twoi MISTRZOWIE DUCHOWI (guravo - liczba mnoga) przekazali ci wszelkie sekrety (guhyam)."
Śrila Bhaktivinoda Thakura skomentował w swoim zasadniczym tekście "Śri Bhakti-tattva Viveka" (rozdział 2):
"Nawet dla Waisznawów, którzy są odpowiednio inicjowani w oryginalnej sampradaji, oświecenie o swojej wiecznej tożsamości wyrasta na bazie ich MANTR DIKSA, które otrzymali od swoich DIKSA GURU, jednakże oświecenie to nie pojawi się dopóki nie otrzymają svarupa-jnana dzięki łasce siksa-guru. Z powodu nieznajomości tej wiedzy nie mogą oni wejść do królestwa czystej bhakti i dlatego widoczne są u nich tylko bhakti-abhasa (pozory oddania)."
Dlatego zgodnie ze Śrila Bhaktivinoda Thakura, ci którzy nie zrealizowali potencjału swoich mantr diksa, muszą sami skorzystać z asocjacji (towarzystwa) z siksa-guru, w przeciwnym przypadku nie będą oni mogli uczynić żadnych znaczących postępów.
Ten temat w szczegółach również był dyskutowany w osobistym komentarzu Śrila Sanatany Gosvamiego zatytułowanym Śri Bhrad Bhagavatamrta. Chciałbym zadać śmiałe pytanie, czy członkowie Misji Czaitanji przestudiowali tą książkę zanim ośmielili się napisać swoje listy, w których pouczali na temat diksa Ślila Bhaktivedantę Narayana Maharadża, który studiował tę książkę przez 54 lata?
Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami Prabhupada nakazał:
1) "Śri Sanatana Gosvami Prabhu, nauczyciel w dziedzinie nauki o służbie oddania, napisał kilka książek, z których bardzo słynną jest Brhad-bhagavatamrta; KAŻDY, kto pragnie dowiedzieć się o sprawach dotyczących bhaktów, służby oddania i Krsny, MUSI PRZECZYTAĆ TĘ KSIĄŻKĘ." (Adi-lila: Rozdział 5, tekst 203, znaczenie)
Autentyczni zwolennicy Śrila Prabhupady spróbują wprowadzić w życie tak ważne polecenia pod przewodnictwem kwalifikowanego i doświadczonego nauczyciela. Z drugiej strony..
"Prakrta, czyli bhakta materialistyczny, nie studiuje wytrwale śastr i nie usiłuje zrozumieć RZECZYWISTEGO STANDARDU czystej służby oddania. Wskutek tego NIE OKAZUJE WŁAŚCIWEGO SZACUNKU ZAAWANSOWANYM WIELBICIELOM. Może jednak przestrzegać zasad regulujących, których nauczył się od swego mistrza duchowego lub od swej rodziny zaangażowanej w wielbienie Bóstwa. Należy uważać, że jest on na platformie materialnej, chociaż próbuje robić postęp w służbie oddania. Taka osoba jest bhakta-prayą [bhaktą neofitą], czyli bhaktabhasą, gdyż w niewielkim stopniu jest oświecona filozofią Waisznawa." (Madhya-lila: Rozdział 22, tekst 74)
Podsumowując, jest wyraźnie widocznym, że reinicjacja nie miała miejsca w przypadku Mahabhava prabhu. Raczej, po przyjęciu harinama (maha-mantry) poprzez inicjację rtvik, którą przyjął od Tusta Krsna Prabhu, który udzielił jej w imieniu Jagad Guru Siddha Svarupananda, Mahabhava prabhu następnie przyjął diksa (gopal-mantrę, kama-gayatri itd.) od Śrila Bhaktivedanta Narayana Maharadża, dzięki którym będzie on stopniowo mógł wkroczyć do służby dla Śri Radha-Krsna. Bez tych mantr, pisma zabraniają wielbienia bóstw Śri Radha-Krsna lub nawet ofiarowywania Im pożywienia. W ten sposób to wydarzenie jest niezmiernie pomyślnym i polecane jest przez wszystkie śastry i przez wszystkich aczariów.
MAHABHAVA POWINIEN BYŁ POPROSIĆ O POZWOLENIE
Teraz prawdopodobnie dojdziemy do ostatniej spornej kategorii problemu. Dlaczego Mahabhava Prabhu nagle w środku nocy zniknął, bez informowania kogokolwiek, włącznie z jego guru?
Byłoby w porządku powiedzieć, iż myślał, że jego koledzy nie zrozumieją jego zamiarów. Zamieszanie i zakłopotanie, które wywiązało się po tej sytuacji, potwierdza prawdziwość jego świadectwa w kwestii obaw. (Co najmniej jeden z jego braci duchowych groził mu osobiście użyciem przeciwko niemu przemocy fizycznej.)
Czy jednak na pewno powinien on poinformować swojego guru?
W celu zrozumienia tego, musimy pomodlić się i przyjąć schronienie u lotosowych stóp Śrila Ragunath Das Gosvamiego. Śrila Ragunath Das Gosvami również uciekł z domu w środku nocy, bez poinformowania kogokolwiek, włącznie ze swoim diksa-guru Śri Yadunandana Aczarji. Mimo tego, jego postępowanie było przez wszystkich gloryfikowane. Nawet jego Gurudeva Śri Yadunandana Aczarja był zachwycony nagłym odejściem młodego Ragunath Dasa, ponieważ Ragunath Das udał się do Jaganath Puri, gdzie przyjął przewodnictwo Śri Svarupa Damodara Gosvamiego. Śri Yadunandana Aczarja był w rzeczywistości czystym wielbicielem, kompetentnym guru i towarzyszem Pana Czaitanji Mahaprabhu. Jednakże Śri Svarupa Damodara był dla niego seniorem (waisznawą starszym rangą), ponieważ jest on inkarnacją najdroższej przyjaciółki Radhiki o imieniu Lalita Sakhi. Dlatego też, Śri Yadunandana Aczarja, był wolny od zawiści i zaborczości, był bardzo szczęśliwy wiedząc, że jego uczeń znalazł się w dobrych rekach.
Jest to kwestią etykiety waisznawa. Guru nigdy nie myśli, że jakikolwiek uczeń jest jego własnością. On po porostu służy Śri Czaitanji Mahaprabhu poprzez pomaganie takiej duszy w pokochaniu Śri Radha-Krsna. Jeśli jakikolwiek inny senior Waisznawa, który jest bardziej uczony lub doświadczony również pomaga takiej duszy, wtedy on staje się bardzo zadowolony. Jeśli zareaguje w jakikolwiek inny sposób, wtedy jest to rozumiane, że posiada on jakieś braki w swojej vaisnavata (koncepcji oddania). Zgodnie z etykietą waisznawa, senior (starszy) waisznawa jest zawsze darzony SZACUNKIEM i przyznawane jest mu PIERWSZEŃSTWO. Na przykład, w czwartym kanto, piątym rozdziale Śrimad Bhagavatam znajdujemy, że Vidura zbliżył się do Uddhavy chcąc zaakceptować go jako swojego mistrza duchowego. Jednakże widząc, że Maitreya Rsi był w pobliżu i był on starszym waisznawą, Uddhava zarekomendował, że Vidura powinien przyjąć instrukcje od Maitreya Rsi. To jest prawidłowa etykieta waisznawy.
W tej omawianej sytuacji każdy bezstronny obserwator dojdzie do wniosku, że Śrila Bhaktivedanta Narayana Maharadża jest dużo starszym waisznawą pod wszelkimi względami, dla wszystkich wielbicieli, których ta sytuacja dotyczyła. Więc obraźliwym jest nawet oferowanie rady takiemu waisznawie.
"Obrazą jest także uważanie upełnomocnionego waisznawy za obiekt jakichkolwiek działań dyscyplinarnych. Obrazą jest dawanie mu RAD czy pouczanie go. Neofitę od zaawansowanego waisznawy można odróżnić po jego czynnościach. Zaawansowany Waisznawa zawsze zajmuje pozycję mistrza duchowego, a początkujący bhakta jest zawsze uważany za ucznia. Mistrz duchowy nie może być przedmiotem rad swoich uczniów, ani też nie powinien przyjmować instrukcji od tych, którzy jego uczniami nie są." (Nektar Instrukcji, tekst 6)
Z natury i tonu wypowiedzi wielu listów, które otrzymaliśmy, możemy tylko wnioskować, że ich autorzy muszą być całkiem nieświadomi kim jest Śrila Narayana Maharadża i dlatego w tym miejscu dołączamy krótką historię.
Realia są takie, że Śrila Narayana Maharadża jest wielce szanowanym działaczem społeczności Gaudiya. Intonuje on co najmniej 64 rundy (czasami znacznie więcej) każdego dnia od wielu dekad.
Śrila Narayana Maharadża intonował harinama od 1920 r. Otrzymał diksa w 1947 r. od Śri Śrimad Bhakti Prajana Keśava Gosvamiego Maharadża. To była ta sama wspaniała osoba, od której Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami Prabhupada również przyjął sannyasę w 1959 r. Przez ostatnie pięćdziesiąt trzy lata (przyp. tłum., ten list ma już około 10 lat, więc wyjdzie trochę więcej) Śrila Narayana Maharadża nigdy nie intonował mniej niż 64 rundy na dzień, czasem intonował 128 rund, i czasem podążał w ślady Namacaryi Śrila Haridasa Thakura intonując 192 rundy. Podczas tego okresu czasu służył on, zadowalał oraz otrzymywał błogosławieństwa wszystkich wybitnych uczniów Śrila Bhaktisiddhanty Sarasvatiego Thakury. Z perspektywy tych okoliczności wyraźnie widzimy, że świadomość Kryszny Śrila Narayana Maharadża znajduje się w innym wymiarze niż nasza.
Był wtedy rok 1947, kiedy Śrila Narayana Maharadża po raz pierwszy spotkał Śrila Bhaktivedantę Svamiego Prabhupada (od tego miejsca Śrila A.C. Bhaktivedanta Svami będzie z uczuciem nazywany "Śrila Prabhupada"). Od tamtego czasu na polecenie swojego diksa guru, rozpoczął służbę dla Śrila Prabhupada jako swojego siksa guru. W ten sposób Śrila Narayana Maharadża został PIERWSZYM UCZNIEM Śrila Bhaktivedanty Svamiego Prabhupady. W 1952 r., Śrila Narayana Maharadża przyjął sannyasę od swojego diksa guru. W ten sposób jest on duchowym bratem sannyasa Śrila Prabhupada, otrzymując ją od tego samego guru siedem lat wcześniej przed Śrila Prabupadem.
Przy tej okazji, kiedy Śrila Prabhupada przyjmował sannyasę, Śrila Narayana Maharadża był tą osobą, która przygotowała dla niego dandę sannyasińską, nałożył własnymi rękoma tilaki na dwanaście części ciała Śrila Prabhupada i przeprowadził właściwą ofiarę ogniową pod kierunkiem Śrila Bhakti Prajana Kesava Maharadża. Wielbiciele, którzy pozostawali w Math przypominają sobie, że kiedy Śrila Prabhupada tam przebywał, był on grobowo poważny w kontaktach z innymi, jednak kiedy odwiedzał Śrila Narayana Maharadża w jego pokoju śmiali się i żartowali razem.
Kiedy Śrila Prabhupada po raz pierwszy wyjechał do Ameryki, utrzymywał kontakty ze Śrila Narayana Maharadżem, który zrobił wszystko co konieczne by pomóc Śrila Prabhupadzie na wiele sposobów. Regularnie wysyłał transportem morskim duże paczki z książkami i często wyjeżdżał do Delhi aby załatwiać sprawy bankowe Śrila Prabhupada. Wysyłał mu również wiele innych parafernaliów niezbędnych do pełnienia służby oddania takich jak mrdangi, kartale, tilaki, zdjęcia z formami bóstw, Bóstwa, korale japa mala, ubrania, harmonium, pera (słodycze) itp.
Możemy zrozumieć miłość, którą Śrila Prabhupada darzył Śrila Narayana Maharadża poprzez przeczytanie listów, które jemu przysyłał:
"Nasza relacja z pewnością oparta jest na spontanicznej transcendentalnej miłości. Właśnie dlatego, nie ma żadnej szansy abyśmy zapomnieli o sobie wzajemnie. Dzięki łasce Guru i Gaurangi niech wszystko będzie pomyślne dla Ciebie. To jest moja stała modlitwa. Od pierwszego razu kiedy Cię ujrzałem byłem zawsze Twoim dobrze Ci życzącym. Od pierwszego spojrzenia na mnie, Śrila Prabhupada również patrzył na mnie z taką miłością. To był mój pierwszy darśan z Śrila Prabhupadem, na którym nauczyłem się miłości." (List od Śrila Prabhupada 28 września 1966r.)
"Myślę, że we wszystkich Gaudiya Matha Ty jesteś prawdziwym guru-sevaką, dlatego zawsze będę zwracał się do Ciebie i darzył Cię pełną miłością i uczuciem.
Jeśli nie myślałbym w ten sposób i nie pokładałbym w tobie tak wiele zaufania, nigdy nie wysłałbym ci moich kluczy i pieniędzy. Mam tak wiele miłości i wiary w Ciebie." (List od Śrila Prabhupada, Nowy Jork, 17 maj 1967 r.)
"Proszę ofiaruj moje pokłony Śrimad Narayana Maharadży. Od długiego czasu nie miałem od niego wiadomości. Proszę poproś go aby znalazł duży kawałek ziemi do kupienia, być może z domem, pomiędzy Mathurą a Vrndavaną. " (List S.P. 26 czerwca 1970 r.)
Do czasu kiedy Śrila Prabhupada odszedł z tego śmiertelnego świata, utrzymywał on bardzo bliskie i serdeczne stosunki ze Śrila Narayana Maharadżem. Śrila Prabhupada poprosił go ABY POPROWADZIŁ JEGO UCZNIÓW podczas jego fizycznej nieobecności, poprzez uczenie ich o koncepcji Śrila Rupy i Ragunath das Gosvamich. Zanim opuścił ten świat Śrila Prabhupada powierzył Śrila Narayanowi Maharadży bardzo zaszczytne i odpowiedzialne zadanie, aby złożył jego transcendentalne ciało w samadhi . Po odejściu Śrila Prabhupada kiedy jego synowie próbowali przejąć pasywa wystawiając oferty zakupu i licytować nieruchomości ISCKON, od rana do wieczora przez wiele dni, Śrila Narayana Maharadża bez wytchnienia zeznawał w imieniu ISKCON w sądach w Bombaju. To wszystko było bezinteresowną pomocą dla uczniów Śrila Prabhupady.
Konkludując na podstawie własnych oświadczeń Śrila Prabhupady, dojdziemy do wniosku, że Śrila Narayana Maharadża jest jego bliskim towarzyszem, z którym posiada on wieczną i transcendentalną relację. Dlatego też apelujemy do wielbicieli z Misji Czaitanji, by odnieśli korzyść poprzez próbę zrozumienia doskonałych działań Śrila Narayana Maharadża, zamiast wyniszczać się poprzez próby dawania mu rad.
INSTYTUCJONALIZM KONTRA WAISZNAWIZM
Nie przyszliśmy do tego świata aby zostać członkami jakiejkolwiek instytucji. Przyszliśmy tu aby osiągnąć Krsna-Bhakti-Rasa.
krsna bhakti rasa bhavita matih kriyatam yadi kuto'pi labhyate
"Krsna bhakti rasa może być zdobyta tylko za jedną cenę - którą jest ogromne pragnienie (chęć), by ją otrzymać. Jeśli GDZIEKOLWIEK jest ona osiągalna, należy ją nabyć BEZ ZWŁOKI." (Śri Czaitanja Caritamrta Madhya lila 08.70)
Jedyną metodą rozwinięcia tego ogromnego pragnienia (chęci) jest słuchanie o słodkich rozrywkach Śri Radha-Krsna bezpośrednio z ust raganuga waisznawy. Nie jest to osiągalne poprzez intonowanie, nauczanie, dystrybucję książek czy poprzez słuchanie tysięcy wykładów o tym, że nie jesteśmy tym ciałem, i o tym, że powinniśmy podporządkować się Krysznie. Nie zrozumcie błędnie tego punktu. Powinniśmy robić te wszystkie rzeczy, ale bez bezpośredniego słuchania i asocjowania z rasika waisznawami, którzy są pogrążeni w nastroju Śrila Rupy Gosvamiego, Ragunath Das Gosvamiego, Visvanath Cakravati Thakur i innych, nasze oddanie będzie nazywane VAIDHI BHAKTI. To jest uregulowana służba oddania, dzięki której można ewentualnie osiągnąć duchowe planety Vaikuntha, gdzie wszyscy wielbią Krysznę jako Boga. Jednak Kryszna w rzeczywistości nie jest usatysfakcjonowany miłością tych, którzy wiedzą, że jest on Bogiem.
"Znając Moje bogactwa, cały świat spogląda na Mnie z bojaźnią i szacunkiem. Ale oddanie osłabione przez taką cześć nie pociąga Mnie." (Czaitanja Cartamrita Adi 3.16)
Co więcej, vaidhi bhakti nie ma takiej mocy aby zabrać nas do Vrindavana:
"Wszędzie w tym świecie ludzie wielbią Mnie zgodnie z zaleceniami pism świętych. Jedynie przez przestrzeganie takich regulujących zasad nie można osiągnąć miłosnych uczuć bhaktów Vrajabhumi. (Czaitanja Cartamrita Adi 3.15)
We Vrindavan, dzięki wpływowi Yogamaji, nikt nawet nie podejrzewa, że Kryszna jest Bogiem. Oni posiadają tylko jeden rodzaj miłości, który sprawia, że Kryszna jest szczęśliwy, jest to naturalna miłość przyjacielska, rodzicielska lub miłość zakochanych. Tylko raganuga-bhakti prowadzi do Vrindavan. Nie ma innej drogi. Tak więc, kiedy pojawia się możliwość asocjacji (bycia w towarzystwie) z raganuga Waisznawą, wtedy musimy ją podjąć. Dzięki takiej asocjacji (towarzystwu) to ogromne pragnienie (chęć) może się pojawić i będzie można wejść na ścieżkę RAGANUGA BHAKTI. Nie jest prawdą że vaidhi bhakti ostatecznie przekształci się w raganuga bhakti. Raganuga bhakti powstaje tylko dzięki asocjacji (towarzystwu), dlatego prosimy nie miejcie złości na Mahabhava prabhu. To co on zrobił to był owoc wielu lat ciężkiej służby i odwagi. Możecie być z niego dumni.
Wszyscy jesteśmy jedną rodziną, rodziną Śri Czaitanji Mahaprabhu, dlatego więc nie powinno być między nami żadnych animozji ani strachu. Mam nadzieję, że w przyszłości, wszyscy razem będziemy współpracować w Misji Pana Czaitanji Mahaprabhu aby wyzwolić wszystkie uwarunkowane dusze z nieszczęść mayi i pomóc im zająć ich konstytucjonalną pozycję jako wiecznych kochających sług Kryszny. MISJA Śri Czaitanji Mahaprabhu jest bardzo podobna do systemu edukacyjnego, który ma placówki takie jak, przedszkola, podstawówki, gimnazja, licea, uniwersytety, czy studia podyplomowe (doktorskie). Wszystkie te wydziały nie są takie same ale powód ich istnienia jest ten sam, aby wykształcić wszystkich i każdego z osobna. Podobnie w świadomości Kryszny, najpierw musimy się nauczyć, że nie jesteśmy swoim ciałem, przynajmniej w teorii. I jeśli będziemy chcieli to zrealizować w praktyce będziemy musieli przestudiować nauki Bhagavad-Gity, Śrimad Bhagavatam, Śri Czaitanji Cartamrity, Jaiva Dharmy, Brhad Bhagavatamrty, Bhaktirasamrta-sindhu i Ujjvalanilamani, jak również podążać za nimi w swoim życiu. Następnie powinniśmy zrobić postęp w raganuga bhakti pod kierunkiem doświadczonego Rupanuga Aczarji i zrealizować nastrój miłości Gosvamich tak jak zostało to wyjaśnione w Śri Lalita Madhava, Śri Vidagdha Madhava, Stava-mala, Śri Vilap-Kusumanjali, Śri Krsna Bhavanamrta i innych. Pod kierunkiem naszych diksa i siksa guru powinniśmy robić szybki i równomierny postęp na ścieżce oddania, bez pozostawania złapanym w pułapkę tego samego poziomu przez długie lata.
Jeśli ktokolwiek chciałby napisać do Śrila Bhaktivedanta Narayana Maharadża lub do jego uczniów na jakikolwiek temat wspomniany w tym liście, postaramy się jak najlepiej odpowiedzieć na wszelkie pytania i wątpliwości. Więcej informacji jest również dostępne na naszej stronie internetowej: http://www.purebhakti.com (polska wersja jezykowa: http://www.purebhakti.pl). Książki i inne publikacje można ściągnąć z naszego serwera: http://www.purebhakti.com.
Jeśli zraniłem czyjeś uczucia swoimi słowami albo czynami, to błagam o wybaczenie. Mam nadzieję, że ogólny rezultat przyniesie wszystkim korzyść i ostatecznie będzie bardzo pomyślny dla wszystkich zainteresowanych.
Vaisnavadasanudas
Prema prayojan brahmacari
Tłumaczenie na j. polski: Kanhaiya Lal dasa