Ponowne przeprosiny i wyjaśnienia w sprawie Twojego drugiego listu.
All glories to Sri Sri Guru and Sri Gauranga. Radhe! Radhe!
Drogi Balakhilya prabhu,
Jak już wcześniej pisałem dziękuję Ci bardzo za Twój email, oraz za najlepsze życzenia. Jak wcześniej obiecałem odpisuję szerzej pod cytatami dla lepszego wyjaśnienia i zrozumienia istoty problemu.
Na wstępie chciałbym Ci podziękować za Twoje słowa wyjaśnienia, których łaskawie udzieliłeś wielbicielom z Misji Czaitanii w swoim liście na mój temat. Chciałbym Ci również podziękować za ogromną troskę, jaką okazujesz nam w całej tej sytuacji i jednocześnie chciałbym Cię przeprosić i poprosić o wybaczenie mojego ewentualnego, niestosownego zachowania względem Ciebie oraz względem Jagad Guru Siddhaswarupanandy Paramahamsy Maharadża, mojego harinama guru, jeśli takie zachowanie kiedykolwiek miało miejsce lub sprawiałem w jakiś sposób takie pozory.
Jagad Guru Siddhaswarupananda Paramahamsa Maharadża napisał, że mam jad w sercu. Chciałbym powiedzieć, że jest to prawda i jednocześnie chciałbym Cię przeprosić za ten mój jad, gdyż zgodnie ze słowami Jagad Guru Siddhaswarupanandy Paramahamsy Maharadża, On mi nie wybaczy dopóki Cię nie przeproszę i dopóki Ty mi nie wybaczysz. Dlatego chciałbym pokornie upaść do Twych stóp jeszcze raz drogi Balakhilya prabhu i prosić Cię o wybaczenie mi wszelkich obraz jakich się wobec Ciebie dopuściłem, świadomie, czy nie świadomie. Jagad Guru Siddhaswarupananda Paramahamsa Maharadża powiedział, że on nie chce być w moim towarzystwie, ani nie chce mieć żadnego połączenia ze mną, dopóki będę pozostawał tak obraźliwym w stosunku do Waisznawów takich jak Ty, będącego przykładem pokory i miłosierdzia.
Sylwia Barańska wysłała nam taką informację od Ciebie: "Jeśli Śrila Siddhaswarupananda Paramahamsa Prabhupada otrzyma przeprosiny i zaakceptuje je wtedy Balakhilya das też je zaakceptuje." Jednakże Jagad Guru Siddhaswarupananda Paramahamsa Maharadża bardzo jasno napisał, że z powodu mojej obraźliwej postawy i słów, w szczególności, ale nie tylko, z powodu aroganckiego jadu płynącego z mojego serca i umysłu, który manifestuje się w postaci moich słów i korespondencji do Ciebie, który jesteś wzorem szczerości i pokory i miłosnej służby dla Radha-Kryszny, informuje On nas, że ja nie ma żadnego połączenia ze Nim, dopóki pozostaję w tym stanie bycia tak obraźliwym w stosunku do Waisznawów. Takie obraźliwe osoby jak ja nie są mile widziane w Jego towarzystwie, ani też nie ma On ochoty przebywać z kimkolwiek kto obcuje z takimi osobami jak ja, bez względu na to, czy będzie to kontakt osobisty, emailowy [...], itd. Więc w tej sytuacji, kiedy Jagad Guru Siddhaswarupananda Paramahamsa Maharadża, powiedział bardzo wyraźnie, że najpierw powinienem uzyskać Twoje wybaczenie a dopiero potem mogę liczyć na Jego łaskę, dlatego też piszę najpierw do Ciebie i Cię proszę o wybaczenie. W związku z tym powtórnie proszę Cię o wybaczenie mi wszelkich ewentualnych obraz jakie popełniłem wobec Ciebie. Jagad Guru Siddhaswarupananda Paramahamsa Maharadża napisał, że nie wybaczy mi obraz jakie popełniłem wobec Ciebie dopóki ty mi ich nie wybaczysz. Balakhilya prabhu, dlatego pokornie proszę Cię obdarz mnie swoją łaską i wybacz mi moje obrazy.
Wielu wielbicieli z Misji Czaitanii nadal spekuluje na temat, co było moją obrazą i nie wie dokładnie jaką obrazę popełniłem w stosunku do Ciebie Balakhilya prabhu. Chciałbym to wyjaśnić nie pozostawiając cienia wątpliwości i przyznać się do winy. Moją obrazą było to, że w momencie, kiedy Ty Balakhilya prabhu napisałeś do nas, pierwszy swój email, który przekazała nam potem Gauranga lila dasi, cytuję: „Mam bardzo ważną informacje, którą przekazał mi Bhd. [...] Madhai das, który teraz prawdopodobnie nazywa się Madhavananda das (lub coś w tym rodzaju) używa wszelkich sposobów, [...] aby nakłonić wielu z was do przyłączenia się do jego grupy, czy do jego nowego mistrza duchowego. [...] Balakhilya das jeszcze raz (mówił to także na ostatnim retricie) przestrzega przed jakimkolwiek kontaktem z nim i z grupą, którą on promuje. Bhd powiedział, że jest to ekstremalnie niebezpieczne dla naszego życia duchowego, ekstremalnie obraźliwe. [...] Gld”, pomijając fakt, że nie robiłem tego, co mi się zarzuca w tym liście, to do momentu wypowiedzenia tych słów przez Ciebie, nie rozesłałem aż tylu emaili z wyjaśnieniami, co po tych słowach. Mimo, że Twoje słowa brzmią obraźliwie w stosunku do mojego mistrza duchowego, gdyż sugerują, że kontakt z czystym wielbicielem takim jakim jest mój Mistrz duchowy i jego sanga uczniów, może być niebezpieczny dla czyjegoś życia duchowego. Zgodnie z etykietą Waisznawy, popełniłem obrazę, gdyż nie powinienem był prowadzić działań dyscyplinarnych względem starszego rangą, wiekiem i doświadczeniem Waisznawy takiego jak Ty drogi Balakhilya prabhu. Mimo tego, że mówię prawdę, że to, co powiedziałeś jest Waisznawa Aparadhą, hati-mata (obrazą szalonego słonia), to nie powinienem był osobiście zwracać Ci uwagi i przywoływać Cię do porządku oraz prosić Cię o przeproszenie mojego diksza guru. Zamiast tego powinienem był zwrócić się z tym problemem do starszych Waisznawów i Twoich braci duchowych (God-brothers), aby oni załatwili tą sprawę z Tobą, zamiast samemu podejmować się rozwiązania tej sprawy, co było z góry skazane na niepowodzenie. To był mój błąd, nie posiadam odpowiednich kwalifikacji do zwracania innym starszym Waisznawom uwagi, a tym samym do zażegnania tego konfliktu. Nie miałem żadnej wiedzy na ten temat, gdyż będąc w Misji Czaitanii temat stosunków z innymi Waisznawami nie był podejmowany w nauczaniu i nic na ten temat nie wiedziałem. Popełniłem niezaprzeczalną obrazę wobec Ciebie, która polegała na zwróceniu uwagi starszemu Waisznawie, bez względu na okoliczności. Pokornie proszę wybacz mi, że nie zwróciłem się z tą sprawą do Twoich braci duchowych, którzy są Ci równi wiekiem i rangą, a którzy obecnie przyjęli schronienie u stóp Śrila Bhaktiwedanty Narajana Maharadża i dlatego posiadają większe kwalifikacje aby rozmawiać z Tobą o tych delikatnych sprawach. Proszę wybacz mi, mnie młodemu i niedoświadczonemu bhakcie. Obiecuję, że więcej tego błędu nie popełnię.
Pisma mówią:
sadhu-sanga, nama-kirtana, bhagawata śrawanam mathura-wasa, śri-murtira śraddhaja sewana
śakala-sadhana śresztha e pańcza anga kryszna prema dżanmaje e pańcza
(Cc Madhja 22.128-129) Śrila Rupa Goswami powiedział: „Jeśli człowiek będzie przebywać we Wrindawan pod przewodnictwem sadhu, będzie intonować święte imiona, słuchać Bhagawatam z lotosowych ust bhakty rasika i służyć Bóstwu Pana, to bez wątpienia dzięki tym pięciu czynnościom osiągnie kryszna-prema". Jest tylko jeden warunek: nie można okazywać braku szacunku bhakcie lub obrażać go.
Cytat: "Zwolennicy Gaudiya Math są bardzo agresywni, kilka dni temu dwóch z nich przyszło na mój wykład publiczny na zachodzie Rosji i próbowali rozmawiać z ludźmi i rozprowadzać swoje informacje. Gdy powstrzymano ich i powiedziano im, że nie mogą tego robić, sprzeciwili się mówiąc nauczamy i nie możecie nas powstrzymać. Musieliśmy ich zmusić do wyjścia z sali bez użycia siły fizycznej i odprowadzić na zewnątrz, aby już nie wrócili. Ich arogancja i całkowite lekceważenie etykiety Waisznawów jest oczywiste. Nie przychodzą tylko do nas ale stosuję te same taktyki względem ISKCON'u i innych organizacji Waisznawa. Proszę, więc bądźcie ostrożni."
Na wstępie chciałbym wyjaśnić, czym jest Gaudiya Math. Gaudiya Math to federacja organizacji, świątyń, instytucji duchowych, itp, które są bardzo luźno ze sobą związane. Często połączone są jedynie więzami przyjaźni, tradycji (parampara) i wspólnej historii. Każda organizacja Gaudiya Matha posiada swojego własnego guru, posiada swoje placówki, świątynie, ośrodki. Wszystkie Gaudiya Mathy są niezależne duchowo i instytucjonalnie, niektóre zakładają i rejestrują własne organizacje, a inne działają nieformalnie. Cechą wspólną wszystkich Gaudiya Mathów jest to, że są one absolutnie niezależne od siebie, jak również z duchowego punktu widzenia tworzą one niezależne sangi (grupy). W Polsce, działają około 3 niezależne organizacje Waisznawa Gaudiya Math (Śri Ćajtanja Sarasvati Math, Vrinda Mission oraz Polska Misja Śri Gaudiya Vedanta Samiti). Na Ukrainie jest około pięciu niezależnych Gaudiya Mathów a w Rosji w sumie działa kilkanaście różnych Gaudiya Mathów. W samych Indiach, jest ich kilkadziesiąt albo może nawet kilkaset (dokładnej liczby nie znam). Dlatego należy pamiętać, że Gaudiya Math nie jest to jakaś zunifikowana pojedyncza instytucja ale raczej jest to federacja wielu organizacji. Gaudiya Math jako federacja nawet nie posiada swojego zarządu, nie posiada żadnych aktywnych formalnych ram. Gaudiya Math to raczej ogólna nazwa dla ruchu Waisznawów będących w linii od Śrila Bhaktisiddhanty Saraswatiego Prabhupady. Obecnie funkcję podobną do dawnej Gaudiya Matha pełni organizacja World Waisznawa Association, do której należy również Misja Czaitanii.
Chciałem o tym napisać, ponieważ w swoim emailu podałeś przykład z zachodniej Rosji, gdzie na wykład do Ciebie przyszło dwóch wielbicieli z Gaudiya Math i jak piszesz zachowywali się agresywnie. Chciałbym w związku z tym powiedzieć, że ocenianie i osądzanie wszystkich Gaudiya Math na podstawie zachowania dwóch bhaktów o nieustalonej tożsamości, nie jest obiektywne. Tak samo ja nie mogę ponosić odpowiedzialności, za działania bhaktów z innych Gaudiya Mathów, ani nawet za działania podejmowane przez członków mojej Gaudiya Mathy (Polskiej Misji Śri Gaudiya Vedanta Samiti, a na świecie znanej jako International Pure Bhakti Yoga Society). Dlatego mam na tą sytuację trochę inne spojrzenie.
Właśnie wróciłem z Ukrainy i miałem tam bardzo podobną sytuację do Twojej, ale zakończoną wręcz pozytywnie. Na wykład, który organizowałem dla Śripad Nemi Goswamiego Maharadża ucznia w Sanjasie Śrila Bhaktiwedanty Narajana Goswamiego Maharadża, przyszło kilku działaczy dwóch innych Ukraińskich Gaudiya Mathów. Celem ich wizyty było poproszenie o służbę oddania, jaką chcieli wykonać podczas wizyty Śripad Nemi Maharadża. Taką służbę oczywiście im udzieliliśmy i w efekcie wszyscy byli bardzo szczęśliwi.
Generalnie, jeśli do miasta przyjedzie jakiś Waisznawa, to we wszystkich Gaudiya Matha tradycją jest aby przyjść na takie spotkanie i zaoferować swoją pomoc, zaoferować służbę. Tak więc nie rozumiem, jak mogło dojść do sytuacji, kiedy jacyś bhaktowie Gaudiya Math stali się agresywni? Może zaszło jakieś nieporozumienie? Może zostali sprowokowani, albo dziwnie potraktowani i w związku, że nie mogli tego zrozumieć i coś powiedzieli niewłaściwego? Ty wiesz lepiej jak było. Jednakże ja działałem w wielu miastach na Ukrainie i mam doświadczenia wręcz przeciwne i raczej miłe, jeśli chodzi o współpracę z innymi sangami z Gaudiya Math.
Jeśli podałbyś mi nazwę tego miasta gdzie miał miejsce wykład, lub nazwę Gaudiya Mathy, z której wywodzili się Ci rzekomo niegrzeczni bhaktowie, to mógłbym ich odnaleźć i się z nimi skontaktować w celu wyjaśnienia sprawy. Być może oni nigdy nie słyszeli o Misji Czaitanii i nie znali polityki, jaka u was obowiązuje. Mógłbym im pewne rzeczy wyjaśnić i poprosić ich aby napisali do Ciebie listy z przeprosinami. Być może oni chcieli tylko zaoferować swoją służbę, ale w związku z polityką, jaką macie, nie mogliście im takiej służby udzielić. Być może doszło do zwykłego nieporozumienia. Uważam, że to trzeba wyjaśnić. Jednakże mimo wszystko, jeśli mogę, to chciałbym Cię bardzo serdecznie przeprosić za niestosowne zachowanie tamtych bhaktów z Gaudiya Math, którzy odwiedzili Twój wykład nawet, jeśli oni są z innej sangi. Mam nadzieję, że wybaczysz im ich złe zachowanie. Proszę wybacz im i nie gniewaj się na nich ani na mnie, za tamtą sytuację.
Cytat: "Generalnie zwolennicy Gaudiya Math i wiem, że Mirek to robi otwarcie twierdzą, że ich guru uczy wyższej prawdy Waisznawa niż Śrila Siddhaswarupanandy Paramahamsy Prabhupada, A.C. Bhaktiwedanta Swami Prabhupada i inni Guru Waisznawa. To jest jednocześnie lekceważące, nieprawdziwe i obraźliwe. Jest to Waisznawa Aparadha. Wszyscy słyszeliśmy wykłady o umieszczaniu się na pozycji sędziego i to jest właśnie ta sytuacja. Twierdzenie, że Guru Waisznawowie są na wyższych i niższych pozycjach jest obraźliwe."
Następny punkt, który chciałbym wyjaśnić dotyczy zarzutu jako byśmy twierdzili, ja i inni Waisznawowie z Gaudiya Math, że nasz diksza guru Tridandi Swami Śrila Bhaktiwedanta Narajana Goswami Maharadża, naucza wyższej prawdy niż Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami i jego uczniowie, albo że zajmuje wyższą pozycje niż nasi parampara guru aczarjowie. Nigdy nic takiego nie mówiłem, ani nie słyszałem, aby ktokolwiek w Gaudiya Math to mówił.
Bardzo często jest tak, że niektórzy wielbiciele z Misji Czaitanii lub ISKCON, którzy nie szukają porozumienia, zadają nam podchwytliwe pytania, nie pragnąc uzyskania pełnej odpowiedzi ani uzyskania dogłębnego zrozumienia tematu, o który pytają, a potem przekazują fałszywe informacje takim bhaktom jak Ty. Często, się też zdarza, że chcą oni doszukać się u nas jakichś obraz, błędów w interpretacji pism, bądź odstępstw od nauki, głoszonej przez naszą parampara a szczególnie doszukują się odstępstw od nauk Śrila Prabhupada A.C Bhaktiwedanty Swamiego Maharadża. Jednakże, ja ani nikt z Gaudiya Math nigdy nie nauczamy w ten sposób. Nigdy nie słyszałem, aby ktokolwiek z Gaudiya Math nauczał lub mówił, że Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami nauczał niższej prawdy a nasz Gurudewa Śrila Bhaktiwedanta Narajana Maharadża naucza wyższej. Ja również tego nie robię.
Być może ja ponoszę za to odpowiedzialność, że daję się podejść tym podchwytliwym pytaniom i czasem za szybko odpowiadam, albo nie w pełni odpowiadam. Czasem widząc, że zadający pytanie nie posiada kwalifikacji aby usłyszeć odpowiedź, mimo tego odpowiadam na jego pytania mając nadzieję, że kiedyś to zrozumie. Być może niedokładnie wyjaśniam jakieś tematy. W rzeczywistości nauka mojego diksza Guru Śrila Bhaktiwedanty Narajana Goswamiego Maharadża, nie jest różna od tego, czego nauczał Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami Maharadża oraz nasi poprzedni aczarjowie.
To nie jest też tak, że Śrila Prabhupada nie powiedział wszystkiego. Tak na prawdę wszystko było powiedziane nawet już przed Śrila Prabhupadą, następnie Śrila Prabhupada znów powiedział wszystko, ale po co mówił skoro wszystko już było powiedziane? Śrila Prabhupada w swoich książkach i wypowiedziach ponownie powiedział wszystko, ale zrobił to w taki sposób, aby był odpowiedni dla słuchaczy, do których mówił, dla miejsca, czasu i okoliczności oraz zdolności pojmowania jego uczniów.
Cała prawda absolutna zawarta jest w pismach Śrila Prabhupady, wiele rzeczy jest powiedziane wprost, jednak niektóre nie są powiedziane wprost, ale raczej między wierszami. Tak czy siak tam są wszystkie informacje w całości. Nie znaczy to, też że żadnego z tych tematów Śrila Prabhupady nie można dalej zgłębiać i dochodzić do realizacji przeróżnych innych aspektów tej wiedzy. Ta wiedza nie jest płaska ani płytka, ona ma wiele wymiarów, aspektów i poziomów głębokości i poufności. Jeśli ktoś będzie chciał zgłębiać dalej tą wiedzę wtedy może czytać książki naszych poprzednich aczarjów oraz naszych śastra guru Rupy i Sanatany Goswamich, Ragunatha Dasa Goswamiego, Viśvanatha Cakravatiego Thakura oraz Śrila Bhaktivinoda Thakura. Śrila Prabhupada daje nam podstawy do pójścia za Śrila Rupą Goswamim, a pozostali Goswami nam w tym pomagają dzięki swoim pismom. Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami cytował wszystkie te pisma i w ten sposób pokazał nam jak za nimi podążać.
Dał też nam wiele instrukcji, abyśmy czytali książki Goswamich i naszych poprzednich aczarjów, których samemu jeszcze nie przetłumaczył. Tam też jest wszystko. Śrila Prabhupada napisał w Śri Ćajtanja Ćaritamrta:
Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami dał nam solidne filary i w jego książkach zawarta jest cała prawda Waisznawa, która była wcześniej u poprzednich aczarjów. Jednakże, w związku z tym, że słuchacze - uczniowie Śrila Prabhupady w ogromnej większości nie posiadali odpowiednich kwalifikacji w tamtym czasie, podczas krótkiego czasookresu jego fizycznego przebywania na tej planecie. Gdy On przyjechał na zachód, głównie zajmował się karczowaniem dżungli materializmu. Uczniowie wtedy nie posiadali kwalifikacji aby słuchać o bardzo wzniosłych tematach, dlatego też Śrila Prabhupada nie mówił pewnych rzeczy wprost. Jego uczniowie ledwo przestali jeść mięso, cały czas nowi przyłączali się do ruchu Śrila Prabhupady, więc jakżeby on mógł im mówić o tych bardzo wzniosłych i poufnych tematach wprost. On nie mógł im nawet mówić o tym aby zapomnieli, że Kryszna jest Bogiem, bo oni nawet nie wiedzieli, że jest, więc jak mogli by zapomnieć o czymś czego nawet nie wiedzieli? We Wrindawan nikt nie chce wiedzieć, że Kryszna jest Bogiem. Uczniowie Śrila Prabhupady A.C. Bhaktiwedanty Swamiego mieli wątpliwości natury podstawowej, czy Kryszna istnieje, nie byli w stanie zrozumieć tego, że Kryszna (Bóg) służy komuś, i że tym kimś jest Śrimati Radharani, podczas gdy Śrimati Radhika wiele razy mówi do Kryszny, aby sobie poszedł. Oni w ogóle mieli wątpliwości, czy reinkarnacja istnieje, nie mieli pełnej wiary w guru, opartej na wiedzy. Oni mieli również wiele podstawowych uwarunkowań, przywiązań materialnych, mieli problemy z przestrzeganiem zasad regulujących, a zapach palonego mięsa powodował u nich wydzielanie się śliny w ustach. Jakże więc w tych okolicznościach Śrila Prabhupada mógł im mówić bezpośrednio o najbardziej czystych i wzniosłych rozrywkach Radhy i Kryszny, o Gopi o nastroju rozłąki i spotkania? Nie mógł tego robić, gdyż uczniowie jego nie byli kwalifikowani, aby o tym słuchać. Dlatego wiele z jego nauk mimo, że są zawarte w jego książkach, nadal pozostaje ukryta przed oczami wielu jego uczniów. I dlatego śmiem twierdzić, że Śrila Prabhupada napisał swoje książki w doskonały sposób, ponieważ tam jest zawarta cała nauka o Krysznie."Śri Sanatana Goswami Prabhu, nauczyciel nauki o służbie oddania, napisał kilka książek, z których bardzo słynną jest Brhad-bhagavatamrta; KAŻDY, kto pragnie dowiedzieć się o sprawach dotyczących bhaktów, służby oddania i Kryszny, MUSI PRZECZYTAĆ TĘ KSIĄŻKĘ." (Adi-lila: Rozdział 5, tekst 203, znaczenie);
"Sanatana Goswami również napisał specjalny komentarz do Dziesiątego Kanta Śrimad-Bhagavatam, znany jako Daśama-tippani, który jest tak wyśmienity, że jedynie poprzez czytanie go, można bardzo głęboko zrozumieć rozrywki Kryszny w Jego wymianie miłości." (Adi-lila: Rozdział 5, tekst 203, znaczenie);
"Podobnie, inni fałszywi bhaktowie sądzą, że studiowanie książek poprzednich aczarjów nie jest pożądane, niczym studiowanie suchych filozofii empirycznych. Jednakże Śrila Jiva Goswami, podążając za przykładem poprzednich aczarjów, umieścił konkluzje pism świętych w sześciu tezach zwanych Sat-sandarbhami. Fałszywi bhaktowie, którzy posiadają bardzo niewielką wiedzę o takich konkluzjach, NIE OSIĄGAJĄ CZYSTEGO ODDANIA, gdyż brakuje im gorliwości, jeśli chodzi o przyjmowanie pomyślnych wskazówek dotyczących służby oddania udzielonych przez samozrealizowanych bhaktów." (Adi-lila: Rozdział drugi, tekst 117, znaczenie);
"'Kiedy rozwinę wielkie pragnienie studiowania książek pozostawionych przez sześciu Goswamich? Wtedy będę w stanie zrozumieć małżeńskie rozrywki Radhy i Kryszny.' Ćajtanja Mahaprabhu bezpośrednio upełnomocnił Śrila Rupę Goswamiego i Śrila Sanatanę Goswamiego. Podążając w ich ślady, pozostali z sześciu Goswamich zrozumieli Śri Ćajtanję Mahaprabhu i Jego misję." (Madhya-lila: Rozdział 25, tekst 271, znaczenie);
Bardzo proszę pozwól mi wyjaśnić ten temat w szczegółach tak, aby raz na zawsze zlikwidować wszelkie nieporozumienia i niedomówienia, które pojawiły się między nami. My nie twierdzimy, że nasz Guru uczy wyższej prawdy niż Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami Maharadża. Jeśli przeczytasz jakąkolwiek książkę mojego diksza Gurudewa Śrila Bhaktiwedanty Narajana Maharadża to zauważysz, że jest tam zawarta ta sama nauka, ale rozszerzona o pewne aspekty, dotknięta z wielu stron i perspektyw, jest pogłębiona i bardziej skoncentrowana na tej jednej rasie, której możliwość realizacji otrzymaliśmy dzięki Panu Ćajtanji.
Śrila Prabhupada nauczał bardzo ogólnie, nauczał o wszystkich rasach, o całym duchowym świecie po trochu, dzięki temu mogli do niego przyjść wszyscy, którzy mają jakiekolwiek inklinacje duchowe, czy przyciągani są do jakiejkolwiek duchowej rasy. Śrila Prabhupada w ten sposób oddzielał ziarno nadające się do wykiełkowania, od plew. W zasadzie karczował on dżunglę materializmu i dzięki temu siał na żyznej glebie roślinki bhakti w sercach szczerych osób a następnie podlewał je sankirtanem.
Główną misją mojego diksza Gurudewa, którą zlecił mu Śrila Prabupada A.C. Bhaktiwedanta Swami Maharadża, jest zaopiekowanie się tymi już kiełkującymi roślinkami. Śrila Prabhupada w swoich ostatnich słowach wydał rozkaz, aby Śrila Bhaktiwedanta Narajana Maharadża (jego najlepszy przyjaciel i siksza uczeń oraz starszy brat duchowy w Sanjasie), aby zaopiekował się jego uczniami. Śrila Prabhupada powiedział, cytuję: "Powinieneś pomóc moim uczniom. Oni są jak małpy, nie byłem w stanie wyszkolić ich za bardzo." [“You should help my disciples. They are like monkeys, I could not train them so much.”] Śrila Narajana Maharadża powiedział wtedy Śrila Prabhupadzie, aby uwolnić go od niepokojów, że wielbiciele, których on wychował są wystarczająco wyszkoleni, zrobił to słowami: "Jest bardzo dobrze. Jest tak jak powinno być. Stworzyłeś coś. Jeśli wszyscy oni pracują i utrzymują to... Wyszkoliłeś ich, ale jeśli w przyszłości oni staną się jeszcze bardziej ZJEDNOCZENI i pomocni, wtedy wspaniała rzecz się wydarzy w tym świecie." [“It is very nice. This is how it should be. You have created something; if they all work together and maintain it. You have trained them. Yet in the future if they become even more united and help, then a wonderful thing will happen in this world.”] Wtedy Śrila Prbhupada wyjaśnił, że w rzeczywistości nie był w stanie właściwie ich wyszkolić ponieważ oni wszyscy są mleccha i yavana, ale próbował robić to najlepiej jak potrafił i oni również starali się robić wszystko najlepiej jak potrafili zgodnie ze swoimi możliwościami. Tak więc Śrila Prabhupada kontynuował: "Oni nie posiadają żadnego dziedzictwa. Wszyscy oni wywodzą się z rodzin mleccha i yavana. Wyszkoliłem ich tak jak potrafiłem najlepiej. Oni również robili to najlepiej jak potrafili." [“They do not have any hereditary background. All are from mleccha and yavana family background. I have trained them according to my ability. They are also doing their best.”]
Jak widzimy Śrila Prabhupada, przyjechał na zachód nauczać, że Kryszna jest Bogiem tylko po to, aby wykarczować dżunglę materializmu, przygotowując odpowiedni grunt pod to, aby następni aczarjowie tacy jak Śrila Narajana Maharadża mogli przyjechać i nauczać, że powinno się zapomnieć o tym, że Kryszna jest Bogiem. Wiedza o tym, że Kryszna jest Bogiem to nastrój Waikunth, natomiast naszym celem w linii od Pana Ćajtanji i Śrila Rupy Goswamiego, nie są Waikunthy. W tej Kali Judze pojawił się Pan Ćajtanja, dlatego jest to bardzo wyjątkowa Kali Juga. Pan Ćajtanja przychodzi tylko raz na 1000 Kali Jug, tylko raz w ciągu dnia Pana Brahmy, przynosząc nam proces, dzięki któremu możemy udać się na Golokę Wrindawanę poprzez osiągnięcie Goloka-premy (służby w nastroju Madhurya - miłości do Kryszny przepełnionej słodyczą). W innych Kali Jugach, jako Juga Avatara pojawia się bardzo potężna żywa istota o innej karnacji i przynosi Juga Dharmę umożliwiającą osiągnięcie jedynie duchowych planet Waikuntha poprzez Waikuntha-premę. Wtedy wszyscy znają i wielbią Krysznę jako Boga, wtedy nastrój ten jest przepełniony szacunkiem i bojaźnią i nie ma tam nawet odrobiny słodyczy w relacji do Kryszny i Radharani. Jednakże nasza Kali Juga jest wyjątkowa, mamy możliwość zasmakowania tej słodyczy relacji, jaka panuje na Goloka Wrindawanie (Goloka-premy) i Śrila Prabhupada przybył na zachód aby ostatecznie dać tą wiedzę wszystkim żywym istotom. Ta cała wiedza jest w książkach Śrila Prabhupady, ale ukryta jest przed oczami osób, które nie są jeszcze gotowe i nie chcą jej dostrzec ani nie chcą o niej słyszeć lub nie są na nią gotowi.
Chciałbym również powiedzieć też, że nigdy nie mówiłem, ani nie nauczałem, ani nie słyszałem, aby ktokolwiek w Gaudiya Math nauczał, że różni guru w naszej parampara są na wyższych, albo na niższych pozycjach. Zarzut, że tak nauczamy jest całkowicie zmyślony, nieprawdziwy i wynika z niewiedzy. Niektórzy aczarjowie z przyczyn obiektywnych nauczali w różny sposób, stosownie do miejsca, czasu, okoliczności i kwalifikacji słuchaczy. Dlatego mówili mniej lub więcej, ale nie znaczy to, że zajmowali z tego względu wyższe lub niższe pozycje.
Teraz pokrótce wyjaśnię nieporozumienia, które mogły pojawić się w związku z różnymi aspektami wiedzy, co do których mogły zaistnieć pewne wątpliwości, podczas moich rozmów z różnymi bhaktami z Misji Czaitanii, którzy przychodzili słuchać do mnie o tych tematach.
ASPEKT DHARMY
Zanim ktoś w ogóle może zostać wprowadzonym w Waisznawa-dharmę, czyli te nauki, które są wieczne, ponadczasowe i nie ograniczone są tylko do tego materialnego świata, ale wykraczają poza jego ramy, opisując naszą wieczną relację z Radha-Kryszną, najpierw musi przejść szkolenie z Varnaśrama-dharmy (dowiedzieć się o różnych zasadach moralnych i społecznych, ustanowionych przez Krysznę i Wedy), potem słucha nauk o Naimittika-dharmie, czyli o praktykach religijnych, które są zależne od okoliczności i mają tymczasowy charakter (varnasrama-dharma też mieści się w tej kategorii), po to aby ostatecznie porzucić te nauki i móc podążać i rozumieć właściwie Waisznawa-dharmę. Czym są te Dharmy, Śrila Bhaktivinoda Thakura wyjaśnia nam to w swojej książce pt; "Jaiva Dharma", która jest jak Biblia dla wszystkich Waisznawów:
Bhaktivinoda Thakura w związku z tym ustanawia wyższość waisznawa-dharmy i instruuje nas jak zachować naimittika-dharmę we właściwej perspektywie:"Naimittika-dharma nie są to bezpośrednie praktyki duchowe, lecz raczej składa się ona z tymczasowych, materialnych czynności, które są podjęte w celu osiągnięcia duchowych praktyk. Dlatego też, jest to jedynie środek do osiągnięcia celu." (Jaiva Dharma, str. 52)
"Naimittika-dharma jest polecana, ponieważ kieruje do prawdy, ale ostatecznie powinna zostać porzucona, ponieważ jest ona wymieszana z niepożądanymi rezultatami; tylko duchowa rzeczywistość jest prawdziwie korzystna. Pomimo, że jiva [duchowa istota] powinna zrezygnować z materii i jej towarzystwa, to materializm odgrywa kluczową rolę w naimittika-dharmie. Co więcej, naimittika-dharma wytwarza mnóstwo nieistotnych wniosków, takich które nie pomagają jivie ale wręcz ją uwikłują." (Jaiva Dharma, str. 53)
Wielu wielbicieli nie rozróżnia pomiędzy tymi dwoma rodzajami Dharmy, ale mimo to w Waisznawiźmie mamy obowiązek dać pierwszeństwo Wisznawa-dharmie przed Naimittika-dharmą. Tak, więc musimy, widzieć te trzy Dharmy we właściwej perspektywie i umieć je rozróżniać. To nie jest tak, że pomiędzy naukami o Varnaśrama-dharmie, Naimittika-dharmie i o Waisznawa-dharmie można postawić znak równości. Waisznawa-dharma, czyli nauka o naszej relacji z Radha-Kryszną stoi wyżej, niż nauka o tymczasowych elementach (naszych relacjach z materialnym światem), których celem jest doprowadzenie do Waisznawa-dharmy. Jak również, to że ktoś naucza tej czy innej Dharmy, nie oznacza, że jest wyższy albo niższy, albo że zajmuje niższą pozycję, nigdy czegoś takiego nie mówiłem."Przed [wyzwolonym] etapem, kiedy Waisznawa nadal jest materialnie przywiązany, chociaż już duchowo rozbudzony, akceptuje on tylko obiekty i towarzystwo, które są korzystne dla jego duchowych praktyk i odrzuca wszystko to, co jest niekorzystne. W ten sposób nigdy nie stosuje się ślepo do zasad i zakazów śastr [Pism]. Łaskawie akceptuje instrukcje i zakazy śastr, ale tylko wtedy, gdy są one korzystne dla jego praktyki hari-bhajana [wielbienia Boga]. Gdy są one niekorzystne, to natychmiast je odrzuca." (Jaiva Dharma, str. 54)
Nauczyciele zawsze nauczają stosownie do kwalifikacji ucznia, możliwości jego pojmowania, czyli mówiąc ładniej stosownie do miejsca, czasu i okoliczności. Dlatego dzieci, które są w szkole podstawowej nie zaczynają nauki od wyższej matematyki ale raczej uczą się o matematyce w takiej kolejności, aby w przyszłości niektórzy z nich mogli kiedyś być w stanie pójść na studia i rozumieć wyższą matematykę.
Dlaczego o tym piszę, bo mimo tego, że często tłumaczę zainteresowanym wielbicielom różne aspekty tej wiedzy, i mimo tego, że nie byłoby nic złego w zidentyfikowaniu, której Dharmy dotyczy jakaś głoszona nauka, pismo, itp. To jednak ja nigdy nie oceniam nauk żadnych guru i nie wypowiadam się na ten temat, który z nich zajmuje wyższą czy niższą pozycję. Nigdy nie stawiam się na pozycji sędziego. Nigdy i w żadnych moich wypowiedziach nie znajdziecie żadnych porównań w tej kwestii. Dlatego też nie wiem skąd drogi Balakhilya prabhu wzięły się te zarzuty, że ja to robię, być może zostałem niewłaściwie zrozumiany przez jakiegoś nie znającego naszej filozofii bhaktę, na przykład na podstawie jakiejś mojej wyrwanej z kontekstu albo niedokończonej wypowiedzi.
ASPEKT RASA
Być może nieporozumienie powstało w innym punkcie dotyczącym rasa (nastrojów w relacji do Radha-Kryszny). Dlatego proszę pozwól, że wyjaśnię Ci moje stanowisko w tej kwestii a zobaczysz, że problem nie jest po stronie osoby mówiącej, ale raczej jest po stronie słuchaczy i braku ich kwalifikacji aby ten temat mogli zrozumieć i dalej przekazywać. Niektóre osoby z Misji Czaitanii, które przychodzą do mnie słuchać albo piszą do mnie emaile z pytaniami, nie posiadają zbyt dużo wiedzy o pewnych aspektach filozofii Waisznawa, dlatego bardzo trudno jest pewne rzeczy takim osobom wytłumaczyć, jeśli pytają o rzeczy, które wymagają znajomości pewnych innych tematów pośrednich, na których bazuje nasza filozofia.
Jeśli rozmawiamy w kategoriach, Rasy to zgodzisz się ze mną, że tam jest gradacja, podział na wyższe i niższe rasy. Wszystkie rasy nie są takie same. Jednakże opisując swojego diksza guru, nawet mówiąc, że naucza najwyższej Dharmy (Waisznawa-dharmy), że naucza śuddha-bhakti, która jest wyżej niż miśra bhakti, czy że będąc usytuowanym w najwyższej rasie w relacji do Śrimati Radharani i do Kryszny, nie oznacza, że nauczam, że inni guru są niżsi. Chciałbym zaznaczyć fakt, że jeśli gloryfikuję swojego diksza guru, nie umniejsza to w niczym, innym guru. Wiem, że mój diksza guru jest usytuowany w najwznioślejszej w rasie Madhurya. Nie jest to jakaś ocena, ale to jest fakt, który możemy sprawdzić czytając pisma. Co do innych guru to nie oceniam ani nawet nie wypowiadam się, bo nie wiem. Ktoś, więc co najwyżej mógłby zarzucić mi, że wartościuję rasy i dzielę je na wyższe i niższe, ale to jest nauka naszej parampara, jak również Śrila Prabhupady A.C. Bhaktiwedanty Swamiego. Wszystkie rasy są transcendentalne i doskonałe. Z materialnego punktu widzenia wszystkie rasy są doskonałe i duchowe. Jednakże nie są one równe w sensie transcendentalnym. Pozwól więc, że wyjaśnię również ten temat w szczegółach.
Zgodnie z naukami Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanty Swamiego zawartymi w jego pismach takich jak Nektar Oddania, naszej Parampara oraz zgodnie z Pismami literatury Wedyjskiej istnieje dwie i pół rasy na duchowych planetach Waikuntha oraz siedem podstawowych rasa i pięć drugorzędnych, które razem tworzą dwanaście rasa, na Goloka-Wryndavana. Jeśli sklasyfikujemy i przeanalizujemy duchowe nastroje oddania (rasa) jakie istnieją w świecie duchowym Waikuntha oraz na Goloka-Wryndawana, wtedy będziemy mogli zrozumieć, że Pan planet Waikuntha Śri Narajana może być wielbiony tylko w dwóch i pół rasach lub uczuciach duchowych, czyli w santa rasie (neutralnej) [neutral], dasya rasie (nastrój służenia) [servitorship] i połowie Sakhya rasy (przyjaźni) [friendship]. Połowiczna Sakhya rasa (przyjaźń) [friendship], która obecna jest na planetach Waikuntha, ma kształt bardzo formalnej przyjaźni opartej na ogromnym respekcie i szacunku (awe and reverence). Ponad planetami Waikuntha znajduje się duchowa kraina Goloka-Wryndawana, która jest siedzibą wszystkich dwunastu rasa (duchowych nastrojów): pięciu głównych rasa, czyli santa (neutralnej) [neutral], dasya (służebnej) [servitorship], Sakhya (przyjaźni) [friendship], vatsalya (rodzicielskiej) [parental] i madhurya (małżeńskiej) [conjugal]; jak również siedniu drugorzędnych rasa, takich jak hasya (rasa śmiechu) [humourous], adbhuta (rasa zdumienia) [wonderment], karuna (rasa współczucia) [pity], raudra (gniew) [anger], vira (rasa rycerstwa) [chivalry], bhayanaka (rasa przerażenia) [fearsome], vibhatsa (rasa odrazy) [horror]. Kryszna na Goloka Wrindawana jest wielbiony przez swoich wielbicieli będących we wszystkich dwunastu rasach oraz ich mieszankach (tzw. odcieniach). Generalnie mówiąc planety Waikuntha przepełnione są bogactwem, przepychem oraz wiedzą, że Kryszna jest Bogiem i w związku z tą wiedzą, darzony jest wielkim szacunkiem, bojaźnią, chwałą, majestatem. Natomiast Goloka Wrindawana zalana jest nastrojem miłości do Kryszny przepełnionej i pokrytej słodyczą i nikt tam nie wie, że jest On Bogiem, jak również nie ma tam czci i bojaźni związanych z tą wiedzą.
Wszystkie te rasy nie są identyczne. Mimo, że wszystkie te duchowe nastroje są czyste i wielbiciele w świecie duchowym są w pełni czyści i transcendentalni, to możemy w tych rasach dostrzec pewną gradację, podział na bardziej wzniosłe i bardziej neutralne rasy. Rasy bardziej podstawowe składają się z mniejszej liczby elementów rasa i tak jak kolory na palecie farb mogą się one mieszać tworząc nieskończenie wiele nastrojów, o bilionach bilionów odcieni. Na planetach Waikuntha w skład tej palety ras wchodzą 2,5 rasy, w większości będących zdominowanymi dwoma nastrojami i santa rasa i dasyam. Są to dwie najbardziej podstawowe rasy a zarazem w swojej pełnej transcendentalnej czystości i wzniosłości są to rasy, do których Kryszna jest przyciągany najmniej.
Dzięki Panu Ćajtanji w tej Kali-judze, która jest bardzo wyjątkowa pośród innych Kali-jug (jak już wspominałem wcześniej), możliwa do osiągnięcia jest pewna bardzo wyjątkowa rasa, która opisana w CC Adi 1:4:"Znając Moje bogactwa, cały świat spogląda na Mnie z bojaźnią i szacunkiem. Ale oddanie osłabione przez taką cześć nie pociąga Mnie." (Ćajtanja Ćartamrita Adi 3.16)
Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami Maharadża w tym wersecie napisał, że ta rasa jest najbardziej wzniosłym i promiennym duchowym nastrojem, nastrojem miłości ukochanych [the most sublime and radiant mellow of devotional service, the mellow of conjugal love]. Więc widzimy, że można mówić o rasach tych mniej wzniosłych (santa, dasyam) jak i tych najbardziej wzniosłych, i że one nie są sobie równe.anarpita-carim cirat karunayavatirnah kalau samarpayitum unnatojjvala-rasam sva-bhakti-sriyam
harih purata-sundara-dyuti-kadamba-sandipitah sada hrdaya-kandare sphuratu vah saci-nandanah
CC Adi 01.04 "Niechaj ten Najwyższy Pan, który znany jest jako syn Śrimati Śacidevi, transcendentalnie zamanifestował się w głębi twego serca. Błyszcząc jak stopione złoto, dzięki Swej bezprzyczynowej łasce pojawił się w tym wieku Kali, aby obdarzyć nas tym, czego wcześniej nie ofiarowała żadna inna inkarnacja: najbardziej wzniosłym i promiennym duchowym nastrojem, nastrojem miłości ukochanych."
[oryginał: "May the Supreme Lord who is known as the son of Srimati Saci-devi be transcendentally situated in the innermost chambers of your heart. Resplendent with the radiance of molten gold, He has appeared in the Age of Kali by His causeless mercy to bestow what no incarnation has ever offered before: the most sublime and radiant mellow of devotional service, the mellow of conjugal love."]
SYNONIMY: anarpita -- not bestowed; carim -- having been formerly; cirat -- for a long time; karunaya -- by causeless mercy; avatirnah -- descended; kalau -- in the Age of Kali; samarpayitum -- to bestow; unnata -- elevated; ujjvala-rasam -- the conjugal mellow; sva-bhakti -- of His own bhakti (service); sriyam -- the treasure; harih -- the Supreme Lord; purata -- than gold; sundara -- more beautiful; dyuti -- of splendor; kadamba -- with a multitude; sandipitah -- lighted up; sada -- always; hrdaya-kandare -- in the cavity of the heart; sphuratu -- let Him be manifest; vah -- your; saci-nandanah -- the son of mother Saci.
Całe bogactwo świata duchowego właśnie opiera się na różnorodności. Rasa nadrzędna zawiera zawiera rasy poprzedzające. Rasy bardziej podstawowe są cegiełkami ras wyższych i to jest tak jak z paletą barw, niektóre rasy nie zawierają domieszek innych ras a inne rasy z kolei zawierają domieszki jednej lub więcej ras w różnym stopniu. W efekcie tworzą one nieskończoną liczbę kombinacji, które dają różne odcienie. Te rasy, które mają więcej elementów stoją wyżej niż te, które są uboższe w elementy. Liczba 10 jest wyżej niż 8 i 9 dlatego, że 10 zawiera jedynkę i 9 a 8, natomiast liczba całkowita 3 zawiera tylko liczby 1, 2 i 3 i nic więcej. Tak samo jest z rasami, w rasie madhurya zawarte są wszystkie inne rasy, dlatego jest ona najbardziej wzniosłą i promienną rasą.
Tak jak pisałem, nigdy nie oceniam kto ma ile i jakiej rasy w swojej relacji do Kryszny. Wiem tylko na jakiej rasie w nauczaniu koncentruje się mój diksza Guru Śrila Bhaktiwedanta Narajana Goswami Maharadża i że jest to najwznioślejsza rasa (Madhurya), tylko tyle mówię i nic więcej. Jeśli ktoś dopowiada jakieś rzeczy, których nigdy nie powiedziałem, albo wkłada w moje usta dziwne słowa lub nie rozumie tego co mówię, to oznacza, że ta osoba spekuluje i jego bhakti nie jest śuddha ale raczej jnana-miśra-bhakti, czyli bhakti zanieczyszczone umysłową spekulacją, proszę więc Cię drogi Balakhilya prabhu, nie słuchaj takich osób ale raczej zwróć się do mnie, jeśli usłyszysz od tych osób coś, co wzbudzi twoje wątpliwości. Proszę zakładaj, że te osoby, które przekazują Ci jakieś informacje ode mnie, nie są czystym medium i mogą pewnych rzeczy zwyczajnie nie rozumieć.
Przykłady potwierdzające istnienie bardziej wzniosłych ras odnajdziemy w rozrywkach Kryszny. Arjuna jest bardziej drogi Krysznie niż Bhima, Nanda Maharadż jest bardziej drogi Krysznie niż Vasudeva, bardziej droga niż Nanda Maharadża jest Mama Yasoda. Widzimy, że oni wszyscy są transcendentalnymi towarzyszami Kryszny, są doskonali, a mino tego kiedy Vasudeva dowiedział się, że jest ojcem Kryszny i zapłonął miłością rodzicielską, chciał Krysznę i Balaramę zabrać do siebie, do Mathury, bez względu na uczucia rodzicielskie Nandy Maharadża. Nie myślał o tym, co Nanda Maharadża będzie czuł, jeśli weźmie do siebie Krysznę i Balaramę. Natomiast jak wiemy Nanada Maharadża był bardzo zrozpaczony kiedy dowiedział się, że nie jest ojcem Kryszny, ponieważ też posiadał premę (miłość duchową) do Kryszny i rozumiał uczucia rodzicielskie Vasudevy, Nanda Maharadża chał się podzielić Kryszną i Balaramą z Vasudevą. Chciał oddać Vasudewie przynajmniej Balaramę, bo rozumiał jego uczucia, miał wielkie współczucie i empatię, postawił się w jego sytuacji i rozumiał też jego ból. Kryszna to widział i wrócił do Nandy Maharadża. Miłość Nandy Maharadża jest więc wyższa niż miłość Vasudevy i jak dowiadujemy się z tej historii, droższy Krysznie jest Nanda Maharadża, niż Vasudeva. Następnie Kryszna razem z Balaramą wracają do Wrindawan.
Wracając do wersetu CC Adi 1:4, drugą kwestią, którą chciałbym poruszyć, jest fakt, że Śrila Prabhupada A.C. Bhaktivedanta Swami przetłumaczył słowo SRIYAM - jako skarb. Co to oznacza? Czemu tak je przetłumaczył? Za pewne każdy, kto przeczyta ten werset w CC Adi 1:4 głęboko się zastanowi, czym jest ten skarb. Zapewne też dojdzie do wniosku, że Śrila Prabhupada nie powiedział, czym jest ten skarb, że to nie zostało wyjaśnione tam. Widzimy, że Śrila Prbhupada ukrył tą informację przed swoimi uczniami, czemu? Ponieważ słuchacze nie byli kwalifikowani aby o tym słuchać. Śrila Prabhupada przywiózł ten skarb na zachód, w zasadzie była to skrzynia ze skarbem, którą ofiarował swoim uczniom. Jednakże nie powiedział, co jest w środku tej skrzyni, co w rzeczywistości jest z tym skarbem. Więc nie można powiedzieć, że Śrila Prabhupada nie powiedział wszystkiego, on dał nam wszystko, dał nam skrzynie ze skarbem. Dał solidne filary, na których stoi ta skrzynia, jednakże ta skrzynie nie miała stać wiecznie zamknięta. Dziś dzięki łasce Raganuga Waisznawów wiemy, że ujjvala-rasam -- nastroje kochanków; sva-bhakti -- Jego własna bhakti (służba); sriyam -- skarb - odnosi się do Mandżari Bhava. Śrila Prabhupada przywiózł na zachód Mandżari Bhavę dlatego też, kiedy odchodził z tego świata, to poprosił Śrila Narajana Maharadża aby otworzył tą skrzynię i dał jego uczniom dogłębne zrozumienie tego tematu.
Śrila Prabhupada nauczał też o Raganuga Bhakti, w Nektarze Oddania odnajdziemy bardzo wiele na ten temat, intonował Jaya Radha Madhava. Jednakże, nie powiedział wprost swoim uczniom jak wejść w Raganuga-bhakti? Nie mówię, że tego nie powiedział w ogóle. Jednakże, bardzo niewiele osób będzie w stanie odpowiedzieć na to pytanie, nawet spośród uczniów Śrila Prabhupada. Niewiele osób też na ten temat mówi, a jeśli w ogóle coś mówią, to tylko tyle, że nie są kwalifikowani, aby o tym rozmawiać. Jednakże z pism Śrila Wiśwanatha Ćakrawatiego Thakura np: pt. "Raga-vartma-candrika" wiemy nie istnieją żadne materialne kwalifikacje wymagane do wejścia na tą ścieżkę. Jedyną kwalifikacją jest lobha, czyli transcendentalne gorliwe pragnienie (greed). Potwierdza to Bhagawad-gita: "Api cet sudaracaro bhajate mam ananya-bhak." Człowiek może być pełny anarth (niepożądanych nawyków i myśli), ale jeśli przyjmuje towarzystwo raganuga-bhakty i pod jego przewodnictwem czyta Dziesiątą Pieśń Śrimad-Bhagawatam, może wtedy zostać przyciągniętym i uzyskać bardzo głębokie gorliwe pragnienie (greed) do osiągnięcia tego samego transcendentalnego nastroju jak Wradżawasi. Może być przyciągany do sakhja-rasy (przyjaźni z Kryszną), vatsalja-rasy (rodzicielskiej miłości do Niego), albo madhurja-rasy (relacji z Nim jako ukochanym). Tylko poprzez pełne wiary słuchanie opisów Śrimad-Bhagawatam dotyczących nastrojów gopi, albo tych dotyczących ojca i matki Kryszny, przyjaciół Kryszny, można zacząć tęsknić za doświadczeniem takich samych nastrojów w swoim sercu.
Chciałbym na podsumowanie tego punktu opowiedzieć trzy różne historie, które zilustrują różne rasy w jakich można rozwijać swoją relację do Radha-Kryszny pod kierunkiem bona fide guru.krsna bhakti rasa bhavita matih kriyatam yadi kuto'pi labhyate
"Krsna bhakti rasa może być zdobyta tylko za jedną cenę - którą jest ogromne pragnienie (chęć), by ją otrzymać. Jeśli GDZIEKOLWIEK jest ona osiągalna, należy ją nabyć BEZ ZWŁOKI." (Śri Czaitanja Caritamrta Madhya lila 08.70)
Jedyną metodą rozwinięcia tego ogromnego pragnienia (greed) jest słuchanie o słodkich rozrywkach Śri Radha-Krsna bezpośrednio z ust raganuga Waisznawy. Nie jest to osiągalne poprzez intonowanie, nauczanie, dystrybucję książek, czy poprzez słuchanie tysięcy wykładów o tym, że nie jesteśmy tym ciałem, i o tym, że powinniśmy podporządkować się Krysznie. Nie zrozumcie błędnie tego punktu. Powinniśmy robić te wszystkie rzeczy, ale bez bezpośredniego słuchania i asocjowania z rasika waisznawami, którzy są pogrążeni w nastroju Śrila Rupy Gosvamiego, Ragunath Das Gosvamiego, Visvanath Cakravati Thakur i innych, nasze oddanie będzie nazywane VAIDHI BHAKTI. To jest uregulowana służba oddania, dzięki której można ewentualnie osiągnąć duchowe planety Waikuntha, gdzie wszyscy wielbią Krysznę jako Boga. Jednak Kryszna w rzeczywistości nie jest usatysfakcjonowany miłością tych, którzy wiedzą, że jest on Bogiem.
"Znając Moje bogactwa, cały świat spogląda na Mnie z bojaźnią i szacunkiem. Ale oddanie osłabione przez taką cześć nie pociąga Mnie." (Ćajtanja Ćartamrita Adi 3.16)
Co więcej, vaidhi bhakti nie ma takiej mocy aby zabrać nas do Wrindawana:
"Wszędzie w tym świecie ludzie wielbią Mnie zgodnie z zaleceniami pism świętych. Jedynie przez przestrzeganie takich regulujących zasad nie można osiągnąć miłosnych uczuć bhaktów Vrajabhumi. (Czaitanja Cartamrita Adi 3.15)
We Vrindavan, dzięki wpływowi Yogamaji, nikt nawet nie podejrzewa, że Kryszna jest Bogiem. Oni posiadają tylko jeden rodzaj miłości, który sprawia, że Kryszna jest szczęśliwy, jest to naturalna miłość przyjacielska, rodzicielska lub miłość ukochanych. Tylko raganuga-bhakti prowadzi do Vrindavan. Nie ma innej drogi. Tak więc, kiedy pojawia się możliwość asocjacji z raganuga Waisznawą, wtedy musimy ją podjąć. Dzięki takiej asocjacji to ogromne pragnienie (greed) może się pojawić i będzie można wejść na ścieżkę RAGANUGA BHAKTI. Nie jest prawdą że vaidhi bhakti ostatecznie przekształci się w raganuga bhakti. Raganuga bhakti powstaje tylko dzięki towarzystwu.
Dlatego też to, że Śrila Narajana Maharadża kontynuuje służbę, jaką zlecił mu Śrila Prabhupada i mówi szczegółowo o tej najbardziej wzniosłej rasie, nie oznacza, że zajmuje wyższą pozycję niż Śrila Prabhupada, czy cała nasza parampara. Dla swoich uczniów Śrila Narajana Maharadża jest tym samym Śrila Prabhupadą ponieważ oddał mu swoje serce kontynuując jego misję życia.Pewnego razu, Kryszna i Jego sakhowie jak Śridama, Madhumangala i inni walczyli ze sobą w zapasach i w końcu Śridama zwyciężył z Kryszną natomiast Kryszna ciesząc się klaskał. Widząc to sakhowie zapytali Go: "Kryszno, czemu klaszczesz w dłonie tak głośno?" On odpowiedział: "Ponieważ pokonałem Śridamę w zapasach."
Tymczasem Durwasa Rśi, który siedział i przyglądał się tej całej scenie, nie był w stanie ustalić czy Kryszna był Najwyższym Osobowym Bogiem, czy też zwykłym ziemskim chłopcem. Patrzył ze zdziwieniem jak chłopcy dyskutują z Kryszną. Śridama wyzwał Go: "Kryszna Kanhaija, jak możesz mówić, że mnie pokonałeś? Wszyscy sakha są naocznymi świadkami. Oni wszyscy widzieli Cię leżącego na ziemi, na łopatkach pode mną. Dlatego więc ja jestem zwycięzcą." Kryszna odpowiedział: "Przecież mój nos był skierowany w górę, a ten którego nos jest skierowany w dół, jest przegranym!"
Wtem ujrzeli, że Baba siedział w pobliżu i wpatrywał się z nich. Będąc bezprzyczynowo łaskawym, Kryszna wraz ze Śridamą i innymi sakhami, zdecydowali się udzielić mu swojego darszanu. Kryszna powiedział: "Pozwól nam zapytać tego Babę. On wszystko widział." Wtedy zbliżając się do Durwasa Rśi, Kryszna rzekł: "Baba, Ja jestem zwycięzcą, a Śridama jest przegranym. Czyż tak nie jest?" Durwasa po prostu usiadł i milczał, był kompletnie oszołomiony poprzez to, co się własnie działo. Śridama następnie powiedział: "Baba, proszę mów prawdę. Nie kłam jak Kryszna. Proszę nie kłam. Ja jestem zwycięzcą, a Kryszna jest przegranym. Nie przystoi świętej osobie kłamać. Jeśli skłamiesz grzech kłamstwa odbije się na tobie."
Durwasa Rśi wciąż siedział i wpatrywał się a teraz zaczął również nieco drżeć. Podchodząc do niego bardzo blisko i patrząc na niego, Kryszna powiedział: "Czemu nie odpowiadasz? Czy jesteś głupi? Śridama dodał: "Baba, czemu nie odpowiadasz? Czy jesteś głuchy? W swoim oszołomieniu Durwasa Rśi próbował coś powiedzieć, ale jedynie jąkając się wykrztusił: "Co powinienem powiedzieć? Nie wiem co powiedzieć." Wtedy Kryszna powiedział Śridamie: "Och! Ten Baba jest nieprawdziwy. On nic nie wie." Kryszna pociągnął za brodę Durwasę Rśi i powiedział: "O Baba! Czy jesteś głupi, czy głuchy? Czemu nam nie odpowiadasz? Śridama przyłączył się i również ciągnął za brodę Durwasy i zapytał: "Czy jesteś głupi, czy głuchy?" Ostatecznie sakhowie powiedzieli: "Chodźmy, on nic nie wie."
Poprzez posiadanie dobrego towarzystwa i słuchanie hari-katha, takiego jak to, od bona fide guru lub od Waisznawów, można stopniowo rozwinąć pragnienie, aby być przyjacielem Kryszny i móc bawić się z Nim, jako jeden z Jego sahków, w sakhya rasa. Teraz opowiem inną historię o rozrywkach:
Matka Jasoda właśnie wykąpała Krysznę, a chwilę później po kąpieli i po tym jak został bardzo ładnie ubrany przez Swoją matkę, Kryszna zaczął tarzać się po ziemi, brudząc swoje ubrania. Następnie Kryszna podczołgał się do niej i domagał się aby go podniosła. Matka Jasoda powiedziała: "Nie. Nie dotknę Cię. Jesteś brudny. Jesteś niegrzecznym chłopcem. Właśnie Cię wykąpałam, ubrałam Cię bardzo ładnie, ale Ty poszedłeś się tarzać po ziemi. Nie dotknę Cię."
Narada Muni przyglądał się temu całemu wydarzeniu i pomyślał: "Jakże wielkie szczęście posiada Matka Jasoda! Najwyższy Osobowy Bóg chce podejść i usiąść na jej kolanach, a ona gani Go mówiąc: "Nie. Nie podchodź i nie dotykaj mnie. Jesteś niegrzecznym i brudnym chłopcem."
Poprzez słuchanie takiego hari-karha od Guru i od Wisznuitów (Waisznawów), można stopniowo rozwinąć pragnienie do służenia Krysznie jak to robią Matka Jasoda i Nanda Baba w vatsalya rasie. To pragnienie nazywane jest kryszna-sewa-wasana.
Chciałbym jeszcze dać ostatni przykład. Pewnego razu, Kryszna chciał pocieszyć Śrimati Radhikę oraz chciał Ją przeprosić za Swoje irytujące, notoryczne działania. Przyszedł On, aby się z Nią spotkać, ale Radhika powiedziała Krysznie: "Hari hari jahe, Madhava jahe. Madhava kaitava badham. O Hari, powinieneś stąd odejść! O Keszawo, idź sobie! O Madhawo, pójdź sobie stąd!" Mandżari Śrimati Radhiki również mogą ganić Krysznę. Bez Ich zgody (Radhiki i jej towarzyszek Mandżari), Kryszna nie może wejść do kuńdża Radhiki.
Pragnienie, aby służyć Boskiej Parze w nastroju Mandżari towarzyszek Radhiki jest również nazywane kryszna-sewa-wasana. W jaki sposób ono przychodzi? Poprzez bycie w dobrym towarzystwie i słuchanie rozrywek takich jak te od Śri Guru i Waisznawów, dzięki ich łasce, chęć lub pragnienie aby służyć Krysznie, może wejść do serca szczerego ucznia. To jest pragnienie, aby służyć Krysznie: kryszna-sewa-wasana i to jest właśnie bhakti-lata-bidża (nasionko bhakti).
Podałem trzy przykłady, w jaki sposób kryszna-sewa-wasana pojawia się, poprzez dobre towarzystwo: w relacji przyjacielskiej (sakhya-rasa), w nastroju rodzicielskim (vatsalya-rasa) i w nastroju ukochanych (madhurya-rasa). Jeśli ktoś, kto słucha tych rozrywek, rozwinie pragnienie, aby służyć Krysznie w jakimkolwiek z tych związków, powinniśmy wtedy wiedzieć, że ta osoba dostała bhakti-lata-bidża, poprzez bezprzyczynową łaskę Śri Guru i Kryszny. To jest znaczenie "guru kryszna prasade paja, bhakti-lata-bidża." Jeśli ktoś otrzymał to bidża, jego życie będzie sukcesem.
Dlatego też widzimy, że Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami Maharadża dał nam cała wiedzę i nauczał o wszystkich rasach tak też widzimy jak Śrila Narajana Maharadża kontynuuje jego pracę, zagłębia się w tą najwznioślejszą rasę i daje nam to, co było pierwszym zewnętrznym pragnieniem Pana Czaitanii aby dać wszystkim dżiwom (jivas) służbę w tym nastroju (sva-bhakti-sriyam), czyli służbę (manjari bhava) dla bhakti (Śri Radha) Kryszny (sva).
Czym jest mandżari? Każde pnącze albo kwiat posiada mandżari (w sanskrycie: pąk - rodzaj żeński). Chociaż mandżari ukazuje się pierwsza a potem pojawia się kwiat, mandżari zawsze znajduje się wyżej ponad kwiatem. Kiedy pszczoła przychodzi usiąść na kwiecie aby pić jego nektar, mandżari drży z zachwytu. Podobnie, pszczoła-Kryszna przychodzi do Śrimati Radhiki, a Ona zerka na Niego i angażują się w miłosne rozrywki (prema-vilas). Chociaż 'pszczoła' nie usiądzie na mandżari, mandżari drży, czując jak gdyby pszczoła usiadła na niej. Czegokolwiek 'kwiat' doświadcza w tych rozrywkach, manifestuje się to u mandżari, więc nie ma żadnej potrzeby aby pszczoła udała się do niej (bezpośrednio). Ona naturalnie czuje wszystko to, co odczuwane jest przez kwiat. Jeśli pszczoła całuje kwiat, wtedy widząca to mandżari odczuwa, że "pszczoła pocałowała mnie." Faktycznie, mandżari kosztuje czegoś specjalnego, czego nawet kwiat nie kosztuje, w tym sensie, że kwiat nie drży tak jak mandżari. Podobnie służki Śrimati Radhiki doświadczają przyjemności bycia Jej służkami, której Ona Sama nie doświadcza i ta przyjemność zwana jest bhawa-ullasa rati. Śrila Raghunatha Dasa Goswami chciał być mandżari, nie kwiatem. Inaczej mówiąc nie chciał sakhi-bhawy (nastroju przyjaciółek Śrimati Radhiki jak Lality i Wiszakhi, które mają bezpośrednie relacje ze Śri Kryszną). Na tym polega istota mandżari. W naszej sampradaji nikt nie chce być sakhi Śri Radhy. My chcemy być tylko Jej kinkari (służkami).
Ja natomiast w związku z tą wiedzą nie oceniam, żadnego guru, a jedynie powtarzam nauki, które dał nam Śrila Prabhupada A.C. Bhaktiwedanta Swami Maharadża, że wszystkie rasy nastroje relacji do Kryszny nie są takie same oraz, że najwznioślejszą rasą jest madhurya rasa - nastrój miłości kochanków (the mellow of conjugal love).
ASPEKT ADHIKARA
Mimo, że istnieją guru, neofici (tacy jak ja - jak to opisałeś), karnistha-adhikari, madhyama-adhikari, utama-adhikari i wiemy, że te adhikara są podzielone na inne stadia zaawansowania. To również w tym aspekcie nie oceniałem żadnych guru, na jakiej stoją pozycji. Posiadam realizację, że mój diksza guru znajduje się na najwyższym poziomie realizacji utama-adhikari ale to nie znaczy, że twierdzę, że inni są na niższych. Ja nie wiem, na jakich pozycjach są i nie oceniam nikogo również w tym aspekcie. Wszyscy wiemy z pism, jak rozpoznać adhikarę, są dokładne opisy takie, że wielbiciel kanistha adikari nie widzi prawie nic, madhyama adhikari może jako jedyny rozpoznać Waisznawę a Utama widzi innych wyłącznie przez pryzmat ich wiecznej relacji z Kryszną. W związku z tym jedyną osobę, którą mogę ocenić pod względem adhikara jestem ja sam (choć to też nie jest pewne). Nie mam takiej wizji żeby stwierdzić, że jakiś inny guru ma niższą adhikarę, dlatego nigdy tego nie robię i nie oceniam, również w tym aspekcie.
cdn...